J.S.Bach (1685-1750) – Sonatas para Viola da Gamba e Cravo transcritas para Viola

Sim, engana-se quem pensa que PQP Bach teria algo contra Keith Jarrett tocando música clássica. Esse moço sempre foi meio confuso: desde os anos 70, quando ouvi o final do lado 2 (da metade para o fim) do disco duplo Nude Ants, fiquei sabendo que Jarrett era um apaixonado por meu pai e sei que este é um caminho sem volta. É como as drogas. E Jarrett é um bachiano autêntico. Claro que não é o maior dos cravistas, digo apenas que não o reprovo nem tenho preconceitos. Ele tem o vírus. Aqui, ele e Kim Kashkashian realizam uma bela e respeitosa abordagem a estas maravilhosas peças de meu pai. O problema de Kim é outro. Escolheu um instrumento quase sem repertório, então — depois de tocar o que há de Bartók, Hindemith e a mais tocante das músicas (a Sonata para Viola de Shosta) — resta-lhe fazer transcrições ou morrer feito um liquificador fazendo ostinatos numa orquestra, mais ou menos como um cão que se coça.

É um bom disco da ECM. PUBLIQUE-SE.

Bach: Sonatas for Viola da Gamba and Harpsichord

1. Sonata in G BWV 1027 – Adagio
2. Allegro ma non tanto
3. Andante
4. Allegro moderato

5. Sonata in D BWV 1028 – Adagio
6. Allegro
7. Andante
8. Allegro

9. Sonata in G minor BWV 1029 – Vivace
10. Adagio
11. Allegro

Kim Kashkashian, viola
Keith Jarrett, cravo

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

Gyorgy Ligeti (1923-2006) – Keyboard Works (Ligeti Edition 6)

Hoje temos diversão no PQP. Ligeti é um dos compositores de que mais gosto e é um sujeito que costuma expor seu bom humor para quem queira reconhecê-lo. Se dividarem, ouçam Hungarian Rock para cravo solo. Ligeti nasceu numa cidadezinha húngara da Transilvânia, atual Romênia, e considerava-se húngaro. Abandonou a Hungria em função das limitações do realismo socialista, trabalhou com Stockhausen, mas, penso, criou uma linguagem acessível ao público, o que é, em minha humilde opinião, sinal inequívoco de um tipo de genialidade e interesse no público e na continuidade da tradição musical que Stock nunca teve. As peças deste CD são quase todas do período de seus estudos rítmicos, mas há também peças timbrísticas em que a melodia, a harmonia e o ritmo ficam esquecidos.

Podem baixar porque vale a pena. CUMPRA-SE.

Gyorgy Ligeti – Ligeti Edition 6 – Keyboard Works

Piano 4 hands
01 – Indulo – March – Allegro.mp3
02 – Polyphonic Etude – Allegro comodo.mp3
03 – Three Wedding Dances The Cart Is At The Gate – Allegro.mp3
04 – Three Wedding Dances Quickly Come Here Pretty – Andantino.mp3
05 – Three Wedding Dances Circling Dance – Allegro.mp3
06 – Sonatina Allegro.mp3
07 – Sonatina Andante.mp3
08 – Sonatina Vivace.mp3
09 – Allegro.mp3

Piano
10 – Capriccio No. 1 – Allegretto capriccioso.mp3
11 – Invention – Risoluto.mp3
12 – Capriccio No. 2 – Allegro robusto.mp3

2 Pianos
13 – Monument.mp3
14 – Selbstportrait mit Reich und Riley (und Chopin ist auch dabei).mp3
15 – In zart fliessender Bewegung.mp3

Cravo
16 – Passacaglia ungherese – Andante.mp3
17 – Hungarian Rock – Vivacissimo molto ritmico.mp3
18 – Continuum – Prestissimo.mp3

Órgão
19 – Ricercare – Omaggio a Girolamo Frescobaldi.mp3
20 – Two Studies For Organ Harmonies – Rubato, sempre legatissimo.mp3
21 – Two Studies For Organ Coulee – Prestissimo, sempre legato.mp3
22 – Volumina.mp3

1-9 Irina Kataeva, Pierre-Laurent Aimard
10-12 Irina Kataeva
13-15 Irina Kataeva, Pierre-Laurent Aimard
16-18 Elisabeth Chojnacka
19-22 Zsigmond Szathmary

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

J. S. Bach (1685-1750) – Três Concertos

Este é outro daqueles CDs que você baixa, ouve e guarda direitinho para que sua mulher ou homem não fique com ele na hora da separação. Melhor nem mostrar, viu? O time é de primeiríssima: Gustav Leonhardt, Bob van Asperen, Barthold Kujiken, Helmut Hucke e Franzjosej Maier. Só falta Johan Cruyff e Marco van Basten sob a regência de Rinus Michels. Os concertos estão dentre os melhores daquele gênero atlético do qual meu pai gostava tanto. E eu também. A interpretação dos dois primeiros — que também atendem pelos nomes de Concerto Duplo e Concerto Triplo — é uma coisa maravilhosa e o terceiro tem Gustav Leonhardt, né? O movimento lento do triplo vocês sabem de onde foi roubado, não? Sim, foi daquela Trio-Sonata para Órgão solo que já postamos aqui. Eu tinha certeza que você acertaria. Papai roubou dele mesmo. Ficou legal. E a elegância e fluidez que Hucke e Maier — o mestre do Goebel do Musica Antiqua Köln — conseguem no movimento central do Concerto Duplo deixam roxos de raiva quaisquer Kremer-Holliger que se apresentem.

Imperdível!

Bach – Três Concertos aí

Concerto For Violin, Oboe, Strings & B.C. In D Minor, Bwv 1060r
1. Allegro
2. Adagio
3. Allegro

Concerto For Flute, Violin, Harpsichord, Strings & B.C. In A Minor, Bwv 1044
4. Allegro
5. Adagio ma non tanto e dolce
6. Alla Breve

Concerto For Harpsichord, Strings & B.C. In D Minor, Bwv 1052
7. Allegro
8. Adagio
9. Allegro

Gustav Leonhardt, cravo (7-9)
Bob van Asperen, cravo (4-6)
Barthold Kujiken, flauta (4-6)
Helmut Hucke, oboé (1-3)
Franzjosej Maier, violino (1-3)
Collegium Aureum
Franzjosej Maier, regência

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

“Después de 19 años en la Scala, necesitaba volver a sentir la libertad”

Do El Pais, por J. Á. VELA DEL CAMPO – Salzburgo – 10/08/2008

Desde su marcha de la Scala de Milán -“a la italiana”, según su definición-, Riccardo Muti se ha convertido en el director de orquesta más solicitado del planeta. Ha aceptado la titularidad de la Orquesta Sinfónica de Chicago a partir de 2010. Pero Muti, entretanto, es este verano el rey del Festival de Salzburgo, donde dirige nada menos que Otello, de Verdi, y La flauta mágica, además de los conciertos en homenaje a Karajan en el centenario de su nacimiento con el Réquiem alemán, de Brahms. Se hace acompañar por la Filarmónica de Viena, orquesta con la que lleva colaborando desde hace 38 años. En Salzburgo dirige también, hasta 2011, el festival de música barroca napolitana en primavera.

Muti recibe al entrevistador tocando al piano El carnaval de Viena, de Schumann. El primer tema que surge es el reciente fallecimiento de Rafael Nebot, director del teatro Pérez Galdós de Las Palmas, donde Muti dirigió hace unos meses una ópera de Cimarosa. “Rafael era un hombre extraordinario, vital, entusiasta y cultivado. Fue muy hermoso trabajar con él en Las Palmas con el proyecto napolitano”.

Pregunta. El festival napolitano es su niña bonita.

Respuesta. Supone un reencuentro con la infancia y juventud, con los años que era estudiante de piano en el Conservatorio de Nápoles. La biblioteca es un lugar mágico. Hay salas dedicadas a Pergolesi, Paisiello, Cimarosa, y en cada una están miles de manuscritos reposando, durmiendo. No es posible que la gloria de la música napolitana de los siglos XVII y XVIII se limitase a media docena de óperas. Hay que ir sacando a la luz esas obras. Salzburgo me ha dado, además de la oportunidad de esta recuperación, un regalo sentimental.

P. ¿Qué tiene de especial la música napolitana?

R. La ópera napolitana era entonces como el cine hoy. El público pedía cosas nuevas y los músicos escribían una ópera detrás de otra. No todas eran obras maestras, pero eran interesantes. En 2009 vamos a representar una ópera seria, Demofoonte, de Jommelli, con libreto de Metastasio. ¿Sabe usted que ese libreto ha sido puesto en música 83 veces? Es una coproducción con la Ópera de París, de Gérard Mortier.

P. ¿No eran Mortier y usted enemigos irreconciliables?

R. Gérard ha querido que dirija una ópera con él en Europa antes de marcharse a Nueva York. Tengo que reconocer que cuando se hizo cargo del Festival de Salzburgo, me ofreció que lo inaugurase con La clemencia de Tito, algo que le agradezco profundamente. Sin embargo, tuve problemas graves con el matrimonio Hermann, que se encargaba de la dirección de escena. Maestros como Mozart o Verdi tienen ya en su música implícita una realización escénica. Yo no pienso sólo en la música, sino también en cómo se visualiza, y aquella puesta en escena era para mí inaceptable. Tenía un discurso muy diferente al que yo sentía.

P. ¿Con qué puestas en escena se ha sentido usted más identificado?

R. Con Las bodas de Fígaro, Don Giovanni y Falstaff, de Strehler; con Macbeth, de Graham Vick, o con Parsifal, de Cesare Lievi.

P. Desde que se marchó de la Scala, parece que está mucho más sereno. Y el mundo musical se lo rifa.

R. He sido muy feliz los 19 años de la Scala, pero era necesario cerrar una etapa y volver a sentir la conciencia de libertad individual. Se han abierto para mí desde entonces nuevas perspectivas, nuevos sueños. Mi marcha fue, no sé cómo decirle, una “situación a la italiana”. No se puede explicar. Tiene condicionantes de todo tipo. Es muy complejo.

P. ¿Pero no supone una pérdida de esa libertad fichar ahora por la Sinfónica de Chicago?

R. Ha sido un golpe de seducción fulminante. No dirigía la Orquesta de Chicago desde hacía más de 30 años, cuando me invitaron a una gira con ellos. Mi relación americana ha sido fundamentalmente con la Orquesta de Filadelfia, incluso había dicho que no a una invitación para hacerme cargo de la Orquesta de Nueva York. Quería trabajar por libre en la última etapa de mi vida. Pero la gira con la de Chicago fue musical y humanamente decisiva. Después de ella recibí un paquete en mi casa con 67 cartas individuales de músicos que me agradecían la experiencia que habían vivido conmigo. Fue para mí un golpe emocional que me rompió todas las defensas.

P. Usted participa en los homenajes a Karajan en Viena y Salzburgo. ¿Qué es lo más valioso de su herencia artística?

R. Karajan es el director que más se ha preocupado de la exactitud y la belleza del fraseo. Nadie ha alcanzado la magia del sonido que él tenía, especialmente en su última etapa cuando estaba enfermo y tenía noción de la muerte. Yo procuro dirigir en los homenajes dos Réquiems tan opuestos como los de Verdi y Brahms. El primero es un grito de rebeldía y rabia ante el abandono de Dios al hombre; el segundo tiene un carácter de consolación, está pensado en los que sufren. Karajan los bordaba.

P. ¿Y Toscanini? Normalmente, se le asocia con él.

R. Antonino Votto, que era mi maestro, fue el primer colaborador de Toscanini en la Scala. Me contagió la admiración. Toscanini venía de un mundo donde no existía la tradición del sonido bello a lo Karajan. Se situaba delante de una sinfonía o de una ópera y las reproducía con una determinación y una fuerza dramática admirables. Sin perfumes, sin retóricas. Sus ejecuciones eran de una fidelidad absoluta, como una fotografía de las partituras. Su técnica la aprendió de Nikisch. Toscanini siempre será moderno. Jamás envejecerá.

P. ¿Cuál es el secreto de Riccardo Muti dirigiendo, de dónde le viene esa energía que transmite?

R. Toscanini se lo decía a Votto, y éste a mí: “Los brazos del director de orquesta son la extensión de la mente”. Las ideas musicales las transmito en los ensayos. En el concierto, todo debe ser lo más claro posible. El brazo es un medio y no un fin. Tiene un elemento de atracción, pero huyo de los gestos pirotécnicos. Los brazos y las miradas comunican la energía del alma. Dirigir una orquesta es un ejercicio mucho más espiritual que físico.

PQP

Georg Philip Telemann (1681-1767) – Oden 1741

Há 50 anos, o Grove`s dizia que Telemann tinha indiscutível habilidade para compor, mas que não tinha originado nada. Também o acusava de ser uma fatalmente inclinado ao superficialismo. Morderam a língua. Hoje sabe-se quão versátil e inventivo foi e agora descobre-se que ele é o verdadeiro pai do lied alemão, o que não é pouca coisa.

Aqui temos talvez a faceta mais desconhecida de Telemann, a do autor de lieder. Ele se sai muito bem. A música é simples, porém é variada e sóbria. Sim, são autênticos lieder — ainda chamados de Oden (Oden) — e valem a pena.

Telemann – Oden (1741) (TWV 25:86-109)

Ode No. 1: Indoctum se dulce bibenti
Ode No. 2: Die Vergnügung
Ode No. 3: Die Tugend
Ode No. 4: Der Schäfer
Ode No. 5: An den Schlaf
Ode No. 6: Der fröhliche Ausgeber
Ode No. 7: Wahre Vorzüge
Ode No. 8: Das Lachen
Ode No. 9: Trinklied
Ode No. 10: Der Mittelstand zwischen Reichtum und Armut
Ode No. 11: Vernünftige Lust
Ode No. 12: Der Wein
Ode No. 13: Jugendlust
Ode No. 14: Die schlechte Mahlzeit
Ode No. 15: An Doris
Ode No. 16: Ein guter Mut
Ode No. 17: Lob des Weins
Ode No. 18: Das vergnügte Schäferleben
Ode No. 19: Die Zufriedenheit
Ode No. 20: Die Genügsamkeit
Ode No. 21: Das Gesundheittrinken
Ode No. 22: Der Freund
Ode No. 23: Das Landleben
Ode No. 24: Der Sonderling

Klaus Mertens, baritone
Ludger Rémy, harpsichord [Bruce Kennedy, 2000, after Michael Mietke, Berlin, c1700]

Recorded in October 2001 at the Studio of DeutschlandRadio, Cologne, Germany DDD

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) – Piano Concertos nº 18, K. 456. nº 19, K. 459, nº20, K. 466 e 21, K. 467 (CDs 6 e 7 – 10)

Para encerrar esta série o mais rápido possível, vou postar mais dois cds da integral dos Concertos para piano de Mozart, sempre na interpretação segura e correta de van Immerseel, num pianoforte. Amanhã ou na terça feira, encerrarei a série.
Faço isso para dar vez a outros cds, que já estão engatilhados.
Pois bem, no CD 6 teremos então os concertos de nº 18 e 19, e no cd 7, o conhecido concerto de nº20, e em minha modesta opinião, o mais belo de todos, o de nº21. Qualquer hora destas posto a minha versão favorita deste concerto de nº 21, com Arthur Rubinstein.

CD 6 – Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) – Piano Concertos nº 18, K. 456. nº 19, K. 459

01 Piano Concerto nº 18, K.456, in B Flat – Allegro Vivace
02 Piano Concerto nº 18, K.456, in B Flat – Andante Un Poco Sostenuto
03 Piano Concerto nº 18, K.456, in B Flat – Allegro Vivace
04 Piano Concerto nº 19, K. 459, in F – Allegro
05 Piano Concerto nº 19, K. 459, in F- Allegretto
06 Piano Concerto nº 19, K. 459, in F – Allegro Assai

CD 7 – Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) Piano Concertos nº20, K. 466 e nº 21, K. 467

01 Piano Concerto nº 20, K. 466, in D minor – Allegro
02 Piano Concerto nº 20, K. 466, in D minor – Romanze
03 Piano Concerto nº 20, K. 466, in D minor – Allegro Assai
04 Piano Concerto nº 21, K. 467, in C – Allegro maestoso
05 Piano Concerto nº 21, K. 467, in C – Andante
06 Piano Concerto nº 21, K. 467, in C – Allegro vivace

Jos van Immerseel – Pianoforte & Conductor
Conjunto Anima Eterna

CD 6 – BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE
CD 7 – BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

FDP Bach

Franz Joseph Haydn (1732-1809) – Die Jahreszeiten – The Seasons

FDP Bach traz neste sábado chuvoso e triste uma de suas obras favoritas, o oratório ” Die Jahreszeiten “, ou “As Estações”, de Haydn. Eis o comentário do editor da amazon sobre esta gravação::

Amazon.com
The Seasons was Haydn’s followup to his successful The Creation. In four parts, each musically depicting a season, it offers plentiful opportunities for all the participants to shine and conductor Jacobs, his splendid orchestra and chorus, and three outstanding soloists deliver a committed performance that’s a delight from the first note to the last. Jacobs is known for his gutsy interpretations and this set is no exception; tempos are lively, the few passages of second-drawer Haydn (still preferable to most composer’s top-drawer stuff) retain interest, and the period orchestra delivers crisp, lively playing. Haydn’s genius transforms many genre scenes: a summer storm, hunting episodes, daybreak, the gloomy winter fog, peasant dances, and imitations of nature, like frog croaks that will bring a smile to your face. Special kudos for the RIAS singers, who bring a finely blended sound and colorful word painting to the choral numbers. Güra’s mellifluous tenor makes his solos a joy, but Petersen’s light soprano and Henschel’s firm baritone are as effective. This is The Seasons to get if you’re having only one. –Dan Davis

Esta gravação de Jacobs é absolutamente magnífica. Desde que a ouvi pela primeira vez foi paixão à primeira audição. Excelentes solistas, uma orquestra inspiradíssima e um Jacobs simplesmente perfeito. Confesso que meu único parâmetro para esta obra até então era Neville Marriner, numa velha fita cassete, mas que ouvia maravilhado.

Desde o coral inicial até o final, são quase duas horas de puro êxtase. Deleitem-se, meus caros, aproveitando este dia que promete continuar sendo obscuro e triste (pelo menos aqui em minha cidade, no interior de Santa Catarina). Quem sabe esta música magnífica possa vir a alegrá-los.

Franz Joseph Haydn (1732-1809) – Die Jaherszeiten (As Estações)

CD 1

1. Die Jahreszeiten. Der Frühling: “Seht, wie der strenge Winter flieht!”
2. Die Jahreszeiten. Der Frühling: Komm, holder Lenz!
3. Die Jahreszeiten. Der Frühling: Vom Widder strahlet jetzt
4. Die Jahreszeiten. Der Frühling: Schon eilet froh der Ackersmann
5. Die Jahreszeiten. Der Frühling: “Der Landmann hat sein Werk vollbracht”
6. Die Jahreszeiten. Der Frühling: “Sei uns gnädig, milder Himmel!”
7. Die Jahreszeiten. Der Frühling: “Erhört ist unser Flehn”
8. Die Jahreszeiten. Der Frühling: O wie lieblich ist der Anblick
9. Die Jahreszeiten. Der Frühling: “Ewiger, mächtiger, gütiger Gott”
10. Die Jahreszeiten. Der Sommer: Im grauen Schleier rückt heran
11. Die Jahreszeiten. Der Sommer: “Der munt’re Hirt versammelt nun”
12. Die Jahreszeiten. Der Sommer: Sie steigt herauf, die Sonne
13. Die Jahreszeiten. Der Sommer: “Nun regt und bewegt sich”
14. Die Jahreszeiten. Der Sommer: Die Mittagssonne brennt jetzt
15. Die Jahreszeiten. Der Sommer: “Dem Druck erliegt die Natur”
16. Die Jahreszeiten. Der Sommer: Willkommen jetzt, o dunkler Hain
17. Die Jahreszeiten. Der Sommer: Welche Labung für die Sinne
18. Die Jahreszeiten. Der Sommer: O seht! Es steiget in der schwülen Luft
19. Die Jahreszeiten. Der Sommer: Ach, das Ungewitter naht
20. Die Jahreszeiten. Der Sommer: “Die düst’ren Wolken trennen sich”

Disc 2

1. Die Jahreszeiten. Der Herbst: Was durch seine Blüte
2. Die Jahreszeiten. Der Herbst: Den reichen Vorrat führt er nun
3. Die Jahreszeiten. Der Herbst: So lohnet die Natur den Fleiß
4. Die Jahreszeiten. Der Herbst: Seht, wie zum Haselbusche dort
5. Die Jahreszeiten. Der Herbst: “Ihr Schönen aus der Stadt”
6. Die Jahreszeiten. Der Herbst: Nun zeiget das entblößte Feld
7. Die Jahreszeiten. Der Herbst: Seht auf die breiten Weisen hin
8. Die Jahreszeiten. Der Herbst: Hier treibt ein dichter Kreis
9. Die Jahreszeiten. Der Herbst: Hört, das laute Getön
10. Die Jahreszeiten. Der Herbst: Am Rebenstocke blinket jetzt
11. Die Jahreszeiten. Der Herbst: Juchhe, der Wein ist da
12. Die Jahreszeiten. Der Winter: Einleitung
13. Die Jahreszeiten. Der Winter: “Nun senket sich das blasse Jahr”
14. Die Jahreszeiten. Der Winter: Licht und Leben sind geschwächet
15. Die Jahreszeiten. Der Winter: Gefesselt steht der breite See
16. Die Jahreszeiten. Der Winter: Hier steht der Wandrer nun
17. Die Jahreszeiten. Der Winter: Sowie er naht, schallt in sein Ohr
18. Die Jahreszeiten. Der Winter: Knurre, schnurre, knurre
19. Die Jahreszeiten. Der Winter: Abgesponnen ist der Flachs
20. Die Jahreszeiten. Der Winter: “Ein Mädchen, das auf Ehre hielt”
21. Die Jahreszeiten. Der Winter: Vom dürren Osten dringt
22. Die Jahreszeiten. Der Winter: Erblicke hier, beetörter Mensch
23. Die Jahreszeiten. Der Winter: “Die bleibt allein und leitet uns”
24. Die Jahreszeiten. Der Winter: Dann bricht der große Morgen an

Marlis Petersen – Soprano
Werner Güra – Tenor
Dietrich Henschel – Barítono
RIAS Chammerchoir
Freiburger Barockorchester
René Jacobs – Direktor

CD 1 – BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE
CD 2 – BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE
BOOKLET – BAIXE AQUI

Antonio Vivaldi – Concertos para Violino (e um para Alaúde)

Tenho mil razões para acreditar que esta é uma gravação pirata. E duas mil razões para mostrá-la aqui no PQP. Talvez vocês não saibam que eu e Bluedog temos verdadeira paixão pelas gravações ao vivo. E quanto menos maquiadas melhor. É ao vivo que o artista faz o contato direto com aquilo que imagina ser seu público; é ao vivo e no entusiasmo causado pela interação física do artista e seu público, que temos a expressão mais sincera e direta; é sem a mediação de engenheiros de som, produtores e outros que tais que o verdadeiro artista criará a expressão só possível de ser reinventada na presença do receptor. Para mim, o concerto ao vivo é a prova de que temos um artista autêntico ou algo produzido em laboratório. E a genial Viktoria Mullova, na esplêndida companhia do Il Giardino Armonico de Giovanni Antonini, dão uma das maiores demonstrações de musicalidade e tesão de amor pela música que tenho visto. Há erros? Sim, Mullova até desafina e se atrasa. E isto é que é sensacional. Ela deixou-se levar de tal maneira pelo clima e pela velocidade proposta por Antonini que mandou às favas a técnica na tentativa de fazer o melhor Vivaldi daquele dia de 2004, naquela Lugano, naquele teatro, para servir àquele público.

Trata-se de um CD arrepiante, entremeado de tosses e espirros da platéia e com os entusiasmados aplausos cortados subitamente por nosso “editor” pirata. E não adianta, eu não sei quem toca alaúde no R. 93.

CD espetacular! (Ah, a qualidade de som é inteiramente aceitável).

VIVALDI – CONCERTI R281, R187, R580, R93, R208. MULLOVA. GIARDINO. ANTONINI. EN VIVO

1 Concerto in Mi minore R281 «Il Favorito». I Allegro.mp3
2 Concerto in Mi minore R281 «Il Favorito». II Largo.mp3
3 Concerto in Mi minore R281 «Il Favorito». III Allegro.mp3

4 Concerto in Do Maggiore R187. I Allegro.mp3
5 Concerto in Do Maggiore R187. II Largo ma non molto.mp3
6 Concerto in Do Maggiore R187. III Allegro.mp3

7 Concerto in Si minore R580. I Allegro.mp3
8 Concerto in Si minore R580. II Largo.mp3
9 Concerto in Si minore R580. III Allegro.mp3

10 Concerto per Liuto in Re Maggiore R93. I Allegro.mp3
11 Concerto per Liuto in Re Maggiore R93. II Largo.mp3
12 Concerto per Liuto in Re Maggiore R93. III Allegro.mp3

13 Concerto in Re Maggiore R208. «Grosso Mogul» I Allegro.mp3
14 Concerto in Re Maggiore R208. «Grosso Mogul» II Largo.mp3
15 Concerto in Re Maggiore R208. «Grosso Mogul» III Allegro.mp3

Viktoria Mullova
Il Giardino Armonico
Giovanni Antonini

Grabación en vivo. Lugano, Palacio de Congresos, 7.6.2004.

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

Antonio Vivaldi (1678-1741) – Concertos em transcrições para cravo solo

Seu sobrenome é Baiano, mas ele pode fazer as coisas velozmente… O cravista Enrico Baiano parece uma figura retirada das páginas de um livro de Pirandello. Bigodudo, óculos enormes e uma incrível cara de quem está maquinando alguma coisa contra alguém. Mas ele se acabou se ralando, pois sua gravadora (a obscura Symphonía Digital italiana) fechou e este CD tornou-se uma raridade a ponto da Amazon ostentar a palavrinha “discontinued” na apresentação que faz do disco. Com tanta porcaria por aí, é uma ocorrência imerecida para este bom Baiano de movimentos rápidos cercando os delicados os adágios, largos, andantes e que tais vivaldianos. Os concertos foram retirados do Estro Armonico e da Stravaganza o que é garantia de um pedigree veneziano autêntico. Abaixo, mostro a vocês a latinha de Enrico Baiano. Não, não o acho bonito, contudo confesso que ela (a cara dele) me faz como se visse um personagem muito esperto de uma comédia italiana do passado. A propósito, Baiano gravou elogiados CDs de Sonatas de Domenico Scarlatti. Basta ouvir este CD para concluir que ele nasceu para tocar Scarlatti, o homem que tinha um caso com a princesa portuguesa Maria Bárbara de Bragança, fato verídico que Clara Schumann, direto da cidade do Porto, insiste em negar.

Vivaldi – Concerti pour clavecin, du Manuscrit de Ann Dawson (Bibliothèque de Manchester)

Origem dos concertos: Op. IV:10, IV:6, IV:3, IV:4, IV:1 de La Stravaganza; Op. III:7, III:9, III:5, III:12 de L’Estro Armonico

01 Opus IV, 10-1-Spiritoso
02 Opus IV, 10-2-Adagio
03 Opus IV, 10-3-Allegro

04 Opus IV, 6-1-Allegro
05 Opus IV, 6-2-Largo
06 Opus IV, 6-3-Allegro

07 Opus IV, 3-1-Allegro
08 Opus IV, 3-2-Largo
09 Opus IV, 3-3-Allegro Assai

10 Opus III, 7-1-Andante
11 Opus III, 7-2-Adagio, Allegro
12 Opus III, 7-3-Adagio, Allegro

13 Opus VII, 4-1-Allegro
14 Opus VII, 4-2-Grave
15 Opus VII, 4-3-Allegro assai

16 Opus III, 9-1-Allegro
17 Opus III, 9-2-Andante
18 Opus III, 9-3-Allegro

19 Opus III, 5-1-Allegro
20 Opus III, 5-2-Adagio e cantabile
21 Opus III, 5-3-Allegro

22 Opus IV, 1-1-Allegro
23 Opus IV, 1-2-Largo e cantabile
24 Opus IV, 1-3-Allegro assai

25 Opus III, 12-1-Allegro
26 Opus III, 12-2-Largo
27 Opus III, 12-3-Allegro

Enrico Baiano, clavecin François-Etienne Blanchet de 1733, copie de Olivier Fadini

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

Johann Pachelbel (1653-1706) – Cantatas de Páscoa

Aproveitando as comemorações pascoais do próximo domingo, eu — que não sou louco nem nada — faço uma postagem alusiva à efeméride, entre a compra de um ovo de chocolate e outro. Como chocólatra incondicional, amo a Páscoa! Este é CD belissimamente interpretado por este conjunto que desconhecia e que merece inteiramente estar com cinco estrelas na cotação dos visitantes da Amazon. Claro, Pachelbel não é Bach, talvez não seja nem mesmo Schütz, mas não julgo possível que os pequepianos mais afeitos ao barroco torçam seus sensíveis narizes para estas peças muito difíceis de se encontrar por aí. Bom Coelhinho para todos!

Pachelbel – Cantatas de Páscoa

1. Deus In Adjutorium
2. Christ Lag In Todesbanden
3. Halleluja! Lobet Den Herrn
4. Christ Ist Erstanden
5. Jauchzet Dem Herrn
6. Magnificat In C Major

La Capella Ducale
Musica Fiata
Roland Wilson

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) – Piano Concertos nº6, K. 238 in B, nº 17, K. 453, in G – (CD 5-10)

Mais Mozart. E hoje estou decididamente mozartiano, não me perguntem o motivo. Talvez porque Mozart consiga acalmar nossos corações, sua música penetra nossa alma e nos faz sentir melhores, ou seja, nada melhor que o gênio de Salzburg para nos fazer ver que a vida, apesar dos pesares, continua. Falo isso pelo fato de estar em luto, juntamente com a família de minha esposa, devido ao falecimento de minha sogra.

Immerseel nos traz mais dois concertos aqui. Um menos famoso, o de nº6 e o de nº 17. Sobre este, já se escreveu muito, e muitos grandes intérpretes o gravaram, inclusive o próprio Pollini e Brendel, gravações já postadas aqui no blog.

Enfim, mais dois grande momentos mozartianos. Espero que o apreciem.

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) – Piano Concertos nº6, K. 238 in B, nº 17, K. 453, in G

1 – Piano Concerto nº6, K. 238 – 1- Allegro aperto
2 – Piano Concerto nº6, K. 238 – 2 – Andante un poco adagio
3 – Piano Concerto nº6, K. 238 – 3 – Allegro Rondó
4 – Piano Concerto nº 17, K. 453 – 1 – Allegro
5 – Piano Concerto nº 17, K. 453 – 2 – Andante
6 – Piano Concerto nº 17, K. 453 – 3 – Allegretto

Jos van Immerseel – Pianoforte & Conductor
Orchestra Anima Eterna

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

FDP

J. S. Bach (1685-1750) – Sonatas para flauta e baixo contínuo

Esta é ou deve ser a terceira versão destas obras que postamos em PQP Bach. Sem problemas. O registro da flautista Philippa Davies é bom, porém é difícil sobreviver à comparação com o suíço Aurèle Nicolet, na minha opinião o campeão destas obras. Davies tenta algumas novidades e fraseados. Até funcionam, mas sendo bem sincero, a gravação de Nicolet grudou de tal forma em meu cérebro que qualquer desvio parece erro… Mas para quem não conhece essas sonatas, Philippa é um excelente começo.

J.S. Bach – Sonatas para flauta e baixo contínuo

1. Sonata in b minor, BWV 1030: Andante
2. Sonata in b minor: Largo e dolce
3. Sonata in b minor: Presto-Allegro
4. Sonata in E major, BWV 1035: Adagio ma non tanto
5. Sonata in E major: Allegro
6. Sonata in E major: Siciliano
7. Sonata in E major: Allegro assai
8. Sonata in A major, BWV 1032: Vivace
9. Sonata in A Major: Largo e dolce
10. Sonata in A Major: Allegro
11. Sonata in e minor, BWV 1034: Adagio ma non tanto
12. Sonata in e minor: Allegro
13. Sonata in e minor: Andante
14. Sonata in e minor: Allegro
15. Sonata in E flat major, BWV 1031: Allegro moderato
16. Sonata in E flat major: Siciliano
17. Sonata in E flat major: Allegro

Philippa Davies, flute
Maggie Cole, harpsichord
Alison McGillivary, cello

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

Gustav Holst (1874-1934) / György Ligeti (1923-2006) / Tom Zé (1936) e Rita Lee (1947) – Os Planetas / Lux Aeterna / 2001

Vamos a um papo sideral, mas não siderado, ainda: Holst, nascido em 12 de Setembro de 1874 de mãe inglesa e pai sueco, devia ser um desses chatos que adoram astrologia. Nada contra, o problema é que essas pessoas gostam de expressar sua admiração por esta ciência e fazem perguntas, perguntas, perguntas… A fama de Gustav Holst procede principalmente desta obra. Escreveu The Planets durante os finais de semana enquanto trabalhava como professor na St. Paul´s Girls´School de Hammersmith (Inglaterra). Doente de asma, Holst não pode chegar a ser o concertista de piano que ambicionava ser. Seu interesse pelo hinduísmo o levou a aprender o sâncristo… Era um bicho-grilo doente, algo assim. Fruto do seu apaixonado interesse pelo misticismo hindu escreveu ópera Sita (1899-1906) em três atos. Como todo bicho-grilo que se preze, era vegetariano. Já viram.

Composto entre 1913 e 1916, depois que Holst se interessara profundamente pela astrologia, Os Planetas descreve musicalmente as influências planetárias no horóscopo. De Marte expressava seu espírito independente e ambicioso; de Vênus, seu indiscutível afeto e capacidade emotiva; de Mercúrio sua adaptabilidade, rapidez e inteligência e de Júpiter sua capacidade de nos dar abundância e perseverança, algo de que nunca duvidei. Também foi influenciado pelas leituras do um astrólogo qualquer que demonstrava o autêntico papel dos planetas sobre os acontecimentos mundiais. Um super bicho-grilo!

Não obstante, é boa música.

Ligeti era mais razoável e foi levado ao estrelato por outro gênio, Stanley Kubrick, que utilizou justamente Lux Aeterna (1966) em 2001, Uma Odisséia no Espaço (para os brasileiros). Ao que me consta, era uma pessoa normal.

Lux Aeterna é espetacularmente caricaturizada na canção 2001 de Tom Zé e os Mutantes. O arranjador era um imenso talento: Rogério Duprat. Deixamos também esta obra-prima da música brasileira e da ironia universal para ser baixada no PQP Bach. Desta forma, somos obrigados a incluir Tom Zé e Rita Lee em nossa lista de autores. Já estou rindo das críticas daqueles que consideraram a inclusão do jazz um desvio da linha cultural do blog. Certamente terão de protestar novamente, mas desta vez já venho armado e aviso que não responderei aos comentários hostis. Afinal, preconceito é feio, burro e causa acne. Então, de forma profilática, mando-os de antemão tomarem no rabo. Bem, voltando a nosso assunto: exatamente aos 2 minutos da canção, entra Ligeti. Não vá se perder por aí.

Os Planetas

1. Marte, Deus da Guerra
2. Vênus, Deus da Paz
3. Mercúrio, Mensageiro Alado
4. Júpiter, Deus da Alegria
5. Saturno, Deus da Velhice
6. Urano, o Mago
7. Netuno, o Místico

Coro do Conservatório da Nova Inglaterra
Orquestra Sinfônica de Boston
William Steinberg

8. Lux Aeterna

Coro da Rádio do Norte da Alemanha
Helmut Franz

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

2001 (Tom Zé-Rita Lee) pelos Mutantes
Arranjo de Rogério Duprat

BAIXE AQUI A 2001 DOS MUTANTES- DOWNLOAD HERE 2001 BY MUTANTES

PQP

J. S. Bach (1685-1750) – A Paixão Segundo Mateus e A Oferenda Musical (Harmonia Mundi – 50 years of music exploration – CD 7, 8 e 9 de 29)

Eu fico com vontade de rir sozinho quando penso na noite em que estava em casa navegando pela Amazon e, de repente, vi esta caixa da HM por US$ 49.90. Tudo bem, sei que bobos costumam ficar por aí rindo sozinhos. Deve ser o caso. Anyway, aqui está um torpedo da coleção. Sim, uma Mateus conduzida pelo belga Herreweghe não é de se jogar fora, certo? Como sobremesa, você ainda ouve uma baita versão da Oferenda Musical no terceiro CD. Nada mal para uma tarde de quinta-feira depois de ver meu time perder para um Santos absolutamente ridículo. Bom, vocês não querem nenhuma informação sobre a Mateus nem sobre a Oferenda, né? É só pesquisar por aí. Tem por todo o lado. Ainda mais que deu o maior trabalho fazer upload de três CDs quando estou programado para apenas um. É que fiquei desanimado depois de falar no Inter. Ô time desgraçado!

E, a propósito, como será que vai a discussão pelo vice-campeonato dos pianistas (vide post abaixo)?

J.S. Bach – A Paixão Segundo Mateus, BWV 244

Disc: 7
1. 1. Chorus I & II
2. 2. Evangelista, Jesus
3. 3. Choral
4. 4a. Evangelista/4b. Chorus I & II/4c. Evangelista/4d. Chorus I/4e. Evangelista, Jesus
5. 5. Recitativo
6. 6. Aria
7. 7. Evangelista, Judas
8. 8. Aria
9. 9a. Evangelista/9b. Chorus I/9c.Evangelista, Jesus/9d. Evangelista/9e. Chorus I
10. 10. Choral
11. 11. Evangelista, Jesus, Judas
12. 12. Recitativo
13. 13. Aria
14. 14. Evangelista, Jesus
15. 15. Choral
16. 16. Evangelista, Petrus, Jesus
17. 17. Choral
18. 18. Evangelista, Jesus
19. 19. Recitativo A Doi Cori
20. 20. Aria A Doi Cori
21. 21. Evangelista, Jesus
22. 22. Recitativo
23. 23. Aria
24. 24. Evangelista, Jesus
25. 25. Choral
26. 26. Evangelista, Jesus, Judas
27. 27a. Aria A Doi Cori/27b. Chorus I & II
28. 28. Evangelista, Jesus
29. 29. Choral

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Disc: 8
1. 30. Aria
2. 31. Evangelista
3. 32. Choral
4. 33. Evangelista, Testis I & II, Pontifex
5. 34. Recitativo
6. 35. Aria
7. 36a. Evangelista, Pontifex, Jesus/36b. Chorus I & II/36c. Evangelista/36d. Chorus I & II
8. 37. Choral
9. 38a. Evangelista, Ancilla I & II, Petrus/38b. Chorus II – Evangelista, Petrus
10. 39. Aria
11. 40. Choral
12. 41a. Evangelista, Judas/41b. Chorus I & II/41c. Evangelista, Pontifex I & II
13. 42. Aria
14. 43. Evangelista, Pilatus, Jesus
15. 44. Choral
16. 45a. Evangelista, Pilatus Uxor Pilatus, Chorus I & II/45b. Chorus I & II
17. 46. Choral
18. 47. Evangelista, Pilatus
19. 48. Recitativo
20. 49. Aria
21. 50a. Evangelista/50b. Chorus I & II/50c. Evangelista, Pilatus/50d. Chorus I & II/50e. Evangelista
22. 51. Recitativo
23. 52. Aria
24. 53a. Evangelista/53b. Chorus I & II/53c. Evangelista
25. 54. Choral
26. 55. Evangelista
27. 56. Recitativo
28. 57. Aria
29. 58a. Evangelista/58b. Chorus I & II/58c. Evangelista/58d. Chorus I & II/58e. Evangelista
30. 59. Recitativo
31. 60. Aria

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Disc: 9
1. 61a. Evangelista, Jesus/61b. Chorus I/61c. Evangelista/61d. Chorus II/61e. Evangelista
2. 62. Choral
3. 63a. Evangelista/63b. Chorus I & II/63c. Evangelista
4. 64. Recitativo
5. 65. Aria
6. 66a. Evangelista/66b. Chorus I & II/66c. Evangelista, Pilatus
7. 67. Recitativo
8. 68. Chorus I & II

Howard Cook (t)
Ulrik Cold (b)
Barbara Schlick (s)
René Jacobs (c)
Hans-Peter Blochwitz (t)
Peter Kooy (b)

La Chapelle Royal

Collegium Vocale Gent
Philippe Herreweghe, conductor

A Oferenda Musical, BWV 1079
9. Ricercar A 3
10. Canon Perpetuus Super Thema Regium
11. Ricercar A 6
12. Canon: Quarendo Invenientis
13. Canon A 4
14. Largo
15. Allegro
16. Andante
17. Allegro
18. Canon Perpetuus
19. 1. [canon cancrizans]
20. 2. Violino In Unisono
21. 3. Per Motum Contrarium
22. 4. Per Augmentatinem, Contrario Motu ‘Notulis Crescentibus Crescat Fortuna Regis’
23. 5. ‘Ascendenteque Modulationis Ascendat Gloria Regis’
24. 6. Fuga Canonica In Epidiapente’

Davitt Moroney, clavecin
Janet See, transverse flute
John Holloway, violin
Jaap ter Linden, cello
Martha Cook, clavecin

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

Harmonia Mundi – 50 years of music exploration – CD 6 de 29

A série de motetos isorítmicos do grande Guillaume Dufay não forma um ciclo homogêneo. Cada um deles foi composto como “peça de circunstância”, às vezes com intervalos de muitos anos. Então, os treze motetos, que aqui são apresentados em ordem cronológica, servem para demonstrar a evolução de Dufay ao longo dos vinte anos que separam a composição do primeiro e do último. Se os primeiros são estritamente matemáticos e góticos; os últimos são muito mais majestosos e tranqüilos. Em 1440, Dufay concluiu que a isoritmia não tinha futuro num mundo onde a expressão individual ganhava mais e mais espaço e tratou de aproximar os textos da melodia, tornando sua música a mais humanística de sua época. Foi um grande gênio que preparou o caminho de saída das formas medievais para a polifonia dos anos seguintes. Esses motetos são o ápice de uma arte que depois foi desenvolvida por Machaut e Dunstable.

CD 6: Intégrale des Motets isorythmiques – Guillaume Dufay

1. Vasilissa Ergo Gaude, A Voix, 1420
2. O Sancte Sebastiane – O Martyr Sebastiane/O Quan Mira, A 4 Voix, C.1437
3. O Gemma, Lux Et Speculum – Sacer Pastor Barensium/A Voix, C.1434
4. Apostolo Glorioso/Cum Tua Doctrina Andreas, Christi Famulus, A 6 Voix, 1426
5. Rite Majorem Jacobus – Artibus Summis Miseri, A 5 Voix, 1426-27
6. Ecclesie Militantis – Sanctorium Arbitrio Bella Canunt Gentes, A 5 Voix 1431
7. Balsamus Et Munda Cera, A 4 Voix,1431
8. Supremum Est Mortalibus, a 4 Voix,1436
9. Nuper Rosarum Flores, a 4 Voix, 1436
10. Salve Flos Tusce Gentis – Vos Nunc, Etrusce Iubar, A 4 Voix,1435-36
11. Magnanime Gentes Laudes – Nexus Amicie Musa, A 3 Voix, 1446
12. Fulgens Tubar Ecclesiae Dei – Puerpera, Pura Parens, A 4 Voix, 1446
13. Moribus Et Genere – Virgo, Virga Virens, A 4 Voix, Annes, ? 1446

Huelgas-Ensemble
Paul Van Nevel, conductor

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) – CD 4 de 10 – Piano Concertos nº 15, K. 450, e nº 16, K. 451.

Mozart / Immerseel, a saga continua. O volume 4 traz os concertos de nº 15 e o de nº 16, outras duas peças tradicionais do repertório pianístico.
Sempre se distinguindo pela leitura que faz destas peças, Immerseel nos traz mais momentos de puro deleite, tocando dum Mozart de altíssimo nível. Não há como não se emocionar com sua leitura. o Conjunto Anima Eterna também é de primeiríssima linha, e a parceria com seu diretor/solista também funciona direitinho.
E o que parecia impossível, aconteceu: A Channel Classics, gravadora desta integral, lançou a coleção com um novo layout, e por um preço tentador, 72 dólares. Mas existem ainda volumes, possivelmente ainda da edição anterior, a incríveis U$ 47,52. Muito barato, para um material de altíssima qualidade.

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) – Piano Concertos nº 15, K. 450, e nº 16, K. 451.

1. Concerto for Piano no 15 in B flat major, K 450: 1st movement, Allegro
2. Concerto for Piano no 15 in B flat major, K 450: 2nd movement, Andante
3. Concerto for Piano no 15 in B flat major, K 450: 3rd movement, Allegro
4. Concerto for Piano no 16 in D major, K 451: 1st movement, Allegro assai
5. Concerto for Piano no 16 in D major, K 451: 2nd movement, Andante
6. Concerto for Piano no 16 in D major, K 451: 3rd movement, Rondo

Jos van Immerseel – Piano e Conductor
Anima Eterna

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

O seu, FDP Bach

J.S. Bach (1685-1750) – Obras para Órgão com Elisa Freixo

Muitas vezes a gente cruza com autênticos mensageiros de Bach. O caso da mineira Elisa Freixo é dos mais maravilhosos. Organista, cravista e professora de música, Elisa ministra cursos com os nomes muito agradáveis como “‘A Paixão segundo São Mateus’, audição e análise da obra”. Este curso — ocorreu no primeiro semestre — durou 3 meses, todas as segundas-feiras, das 19h45 às 21h30, em Belo Horizonte. (Suspiro… Por que não é gaúcha?) Ao ouvir Elisa, percebemos claramente que estamos não apenas diante de uma grande solista como de uma pessoa que ama o que faz. Não lembro quem me enviou este CD pelo Orkut na época em que publicávamos aqui a Obra Completa para Órgão com Helmut Walcha, também não sei onde se vende e não encontrei maiores referências, mas agradeço muitíssimo. Pesquisando sobre Elisa Freixo, encontrei sua casa em Ouro Preto e uma explicação de quem publicou a foto, um certo Públio Athayde:

Casa da Elisa Freixo. Nesta casa, de sua residência, a famosa organista e musicista recebe grupos para récitas de cravo e outros instrumentos de teclado antigos. A professora se apresenta em concertos semanais também na Sé de Mariana, cujo órgão histórico e raríssimo é a grande estrela. Além do mais, Elisa é autora de livros sobre Órgãos Históricos no Brasil, como este e este. Ou seja, mereceria ser santificada por seu trabalho, mas é quase anônima em nosso país. No CD que posto, Elisa nos dá belas interpretações da notável Trio-Sonata Nº 1, da lindíssima Pastorale e da esplêndida Partita Sei gegrüsset, Jesu gütig, minha obra preferida dentre tudo o que Bach escreveu para o órgão.

Ouçam o CD. É muito bom e raro.

Atualização de 29/07: nosso leitor Roberto Prym faz alguns adendos e correções em relação ao post acima:

O órgão de Ahrend é uma cópia do instrumento de Gottfried Silbermann da cidade de Glauchau (Alemanha), de 1728-30. Foi construído por Jürgen Ahrend em Leer (Alemanha). Esta é a primeira cópia de um órgão de G. Silbermann e foi inaugurada em 1985. A paulista Elisa Freixo, organista titular do histórico órgão Arp Schnitger, instalado na Sé de Mariana, Minas Gerais.
A capa do CD: http://www.paulus.com.br/img/img_musicas/7891210002471.jpg

J.S. Bach – Obras para Órgão

01 BWV0525_Trio-Sonata Nro 1
02 BWV0537_Prelúdio e Fuga em c
03 BWV0543_Prelúdio e Fuga em a
04 BWV0545_Prelúdio e Fuga em C
05 BWV0590_Pastoral em F
06 BWV0596_Concerto em d
07 BWV0768_Partita ‘Sei gegrüsset, Jesu gütig’

Elisa Freixo, Órgão Ahrend; Porrentruy ,Suiça

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

Harmonia Mundi – 50 years of music exploration – CD 5 de 29

Um CD estupendo, talvez o melhor que já postamos de música antiga. Começa com uma emocionante e devota melopéia dos bizantinos, seguindo com cantos da igreja de Roma que surpreendentemente não diferem muito dos anteriores. Nem em estilo, nem em qualidade. Saímos do sacro para entrar no mezzo-secular de La Comtessa de Dia (pois seu assunto são as Cruzadas), esplendidamente interpretada pelo Clemencic Consort. A luta do mezzo-Carnaval contra a Quaresma segue com a religiosa Laudes & Vêpres pour la fête de sainte Ursule. Absolutamente necessário para os admiradores da música antiga.

Harmonia Mundi – 50 years of music exploration – CD 5

Chant Bizantin – Anonymous
1. Priere De Marie-Madeleine
Sister Marie Keyrouz, soprano

Chants de l`église de Roma – Messe de saint Marcel – Anonymous
2. Introitus: Statuit Ei Dominus
3. Graduale: Inveni David Servum Meum – Verset: Nichil Proficiet
4. Alleluia – Versets: Disposui Testamentum. Inveni David
5. Offertorium : Veritas Mea – Versets: Posui Adiutorium – Misericordia Mea
6. Communio : Domine Quinque Talenta Tradidisti Michi
Ensemble Organum / Marcel Pérès, conductor

La musique des troubadours
La Contessa de Dia
7. Vida. Recitant
8. A Chantar. (Soprano, Viele, Tympanon, Rubebe, Tambour)
Clemencic Consort / René Clemencic, conductor

Hildegard von Bingen (1098-1179)
Laudes & Vêpres pour la fête de sainte Ursule
Laudes

9. Antienne: Stadium Divinitatis
10. Psaume 92: Dominus Regnavit/Studium Divinitatis
11. Benedicamus Domino
Vêpres
12. Chapitre: Domine Deus Meus
13. Chant Responsorial: Mirabilis Dues
14. Hynne: Cum Vox Sanguinis
15. Antienne: O Rubor Sanguinis
16. Cantique: Magnificat Anima Mea/O Rubor Sanguinis
17. Hymne: Te Lucis Ante Terminum
18. Benedicamus Domino
Anonymous 4

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Silvestre Revueltas (1899 – 1940) – La noche de los mayas

O nacionalismo trouxe resultados interessantes para música. Poucas notas e já identificamos o país de origem da composição. No período romântico essa tarefa era bem mais difícil, pois todos os compositores de segundo e terceiro time escreviam como Schumann ou Brahms (no pós-modernismo vivemos a mesma coisa). Claro que a música folclórica sempre foi uma fonte constante e importante para os grandes compositores, e às vezes fica difícil lembrar um grande nome que não tivesse raiz profunda com o seu país. Alguns observadores mais radicais reforçam que o compositor que esquece as tradições populares e desconhece sua música folclórica não teria base para construir obra de valor. No entanto, quando observamos a carreira de um grande compositor, a música folclórica era apenas mais uma ferramenta, proposital ou acidental, para construção de uma obra mais complexa e estruturada, o objetivo era outro. Diferente dos nacionalistas que tinham como meta exaltar as riquezas melódicas e rítmicas de seu país. Exemplos foram muitos: Villa-lobos no Brasil, Copland no Estados Unidos, o jovem Stravinsky na Rússia, Manuel de Falla na Espanha. Mas acho que nenhum deles foi tão fervoroso nacionalista quanto o mexicano Silvestre Revueltas.

Silvestre Revueltas teve uma carreira curta. Era pobre e alcoólatra. Morreu com apenas 41 anos, e diz a lenda, com uma garrafa na mão. Foi um personagem difícil, passou um ano trabalhando na Espanha, durante a guerra civil. Prestou uma homenagem a Federico Garcia Lorca com uma obra de inusitado contraste (primeira faixa do disco). Sua música, como estrutura técnica, deve muito a Stravinsky; mas como inspiração, deve tudo ao coração do México. Quem nunca pisou no México, mas ouviu Sensemaya (1938) pode dizer que conhece, sim, um pouco deste país. A obra é exuberante e colorida, traz a natureza do povo mexicano, e de um México ainda povoado pelos Maias. A obra mais importante é La noche de los mayas (1939), conhecida como a Sagração da Primavera mexicana. Foi inicialmente pretendida como trilha de filme, mas ganhou vida própria logo cedo. A obra é extremamente empolgante, assim como todo o disco. Uma bela viagem na geografia e na história do México.

1. Homenaje a Federico Garcia Lorca
2. Sensemaya
Performed by New Philharmonia Orchestra
Conducted by Eduardo Mata

3. Ocho X Radio
4. Toccata
5. Alcancias: Allegro
6. Alcancias: Andantino
7. Alcancias: Allegro vivo
8. Planos
Performed by London Sinfonietta
Conducted by David Atherton

9. La Noche de los Mayas: I. La noche de los Mayas
10. La Noche de los Mayas: II. La noche de Jaranas
11. La Noche de los Mayas: III. La noche de Yucatan
12. La Noche de los Mayas: IV. La noche de encantamiento
Performed by Jalapa Symphony Orchestra
Conducted by Herrera de la Fuente

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Johannes Brahms (1833-1897) – Os dois Sextetos de Cordas

Dia desses, um amigo que também ama Johannes Brahms me telefonou para fazer elogios AO Sexteto de Brahms. É claro que achei que os louvores eram para o Sexteto Nº 1, só que ele se referiu a um segundo movimento Scherzo… Bom, o motivo do telefonema era o Nº 2! Olha, não chego a estranhar. Quando alguém fala NO Quarteto para Piano é a mesma coisa: cada vivente parece ter o seu preferido. Uma vez, eu e FDP fizemos a mesma confusão. Ele falava de um pelo MSN e eu de outro.

É que Brahms erra muito pouco. Quase tudo é denso, quase tudo é de primeira linha. É um tremendo compositor. Hoje à tarde, peguei este CD da Naxos e pude comprovar que o Sexteto Nº 2 em nada fica a dever a MEU preferido, ou ex-preferido, sei lá. É incrível, Brahms não parece ter sido imaturo; sim, ele teve uma grande e lógica evolução, mas esta não parte da imaturidade. Vá ser bom assim em Hamburgo! Mostro a vocês este CD para vocês possam fazer sua escolha, ou não.

Todas as músicas aqui citadas e inclusive as postadas já estão em nosso blog. É que FDP, outro apaixonado por Brahms, já postou a integral da obra de câmara do queridinho de Clara Schumann (não a nossa, a outra) em extraordinários registros. Então, esta postagem é só para dizer que Brahms abriga-se no melhor lugar de meu coração de pedra (vide post anterior).

P.S.- É acachapante a superioridade da versão postada por FDP dos Sextetos em relação a esta que ora posto!

Brahms – Os dois Sextetos de Cordas

1. String Sextet No. 1, B flat major, Op. 18: Allegro ma non troppo 11:03
2. String Sextet No. 1, B flat major, Op. 18: Andante ma moderato 9:32
3. String Sextet No. 1, B flat major, Op. 18: Scherzo: Allegro molto 2:50
4. String Sextet No. 1, B flat major, Op. 18: Rondo: Poco allegretto e grazioso 9:35

5. String Sextet No. 2, G major, Op. 36: Allegro non troppo 10:13
6. String Sextet No. 2, G major, Op. 36: Scherzo: Allegro non troppo 6:54
7. String Sextet No. 2, G major, Op. 36: Poco adagio 10:06
8. String Sextet No. 2, G major, Op. 36: Poco allegro 6:20

Stuttgart String Sextet

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Schubert (1797 – 1828) – Fantasia Wanderer e Schumann (1810 – 1856) – Fantasia Op. 17

A Fundação Maurizio Pollini volta a divulgar a grande obra fria e cerebral de nosso patrono. Nós, um pequeno PQP e uma grande Lais, ambos de coração irremediavelmente duro, poderíamos deixar nossos filhos morrerem no mar revolto, perguntando-nos apenas sobre quantos minutos eles permaneceram vivos, pois só temos preocupações com a técnica. Somos desumanos. Por isso, só aceitamos ouvir (apreciamos Pollini, pois não amamos nada nem ninguém) este pianista puramente cerebral enquanto comemos nossas vitelas swiftianas.

Hum… Chega de bobagens. A Wanderer é uma de minhas preferências absolutas desde que a ouvi com Alfred Brendel há muitos anos. Depois, comprei uma gravação emocionadíssima de Vladimir Feltsman e agora recebo da Lais este registro de nosso querido Maurizio Pollini. Há um comentário no site da Amazon que diz que o grande pianista Szebok definiu a inteligência como a parte do cérebro que vê e analisa as outras partes enquanto trabalham. Não há porque a técnica e a inteligência — pois Pollini é uma inteligência superior — anularem a emoção. Revolto-me contra esta dicotomia da qual alguns fazem repetidamente uso. Enquanto leva calor a cada detalhe da Wanderer, Pollini nunca perde de vista a estrutura geral. Este CD é uma das primeiras gravações em LP que Pollini fez para a DG e torna as outras gravações que conheço… simples, incompletas.

A fuga final da Wanderer é interpretada de forma admirável. Já o Schumann é muito inferior e nem me arrisco a comentar a inerpretação: sempre achei esta música inferior.

Schubert & Schumann (1810 – 1856) – Fantasia Wanderer e Fantasia Op. 17

1. Fantasy in C Major “Wanderer” – 1. Allegro con fuoco ma non troppo 6:28
2. Fantasy in C Major “Wanderer” – 2. Adagio 6:36
3. Fantasy in C Major “Wanderer” – 3. Presto 4:48
4. Fantasy in C Major “Wanderer” – 4. Allegro 3:42
5. Fantasie in C, Op.17 – 1. Durchaus fantastisch und leidenschaftlich vorzutragen – Im Legenden-Ton 12:16
6. Fantasie in C, Op.17 – 2. Mäßig. Durchaus energisch – Etwas langsamer – Vielbewegter 7:56
7. Fantasie in C, Op.17 – 3. Langsam getragen. Durchweg leise zu halten – Etwas bewegter

Maurizio Pollini, piano

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) – Piano Concertos – CD 3 de 10 – Concertos nº 11, K. 413, nº 13, K. 415 e nº 14, K. 449 –

FDP Bach continua com sua saga mozartiana, trazendo mais um volume da coleção dos concertos para piano na interpretação ao pianoforte de de Jos von Immerseel.
Uma forte gripe, além de outro problema de saúde na família tem me mantido afastado do blog, tanto que tive de cancelar a viagem que faria. E na próxima semana, estas minhas pequenas férias se acabam, e tenho de voltar à rotina escolar. Fazer o quê, né, foi esta a vida que escolhi.
Eis os concertos nº 11, 13 e 14. Outras três obras tradicionais do repertório pianístico, e interpretados com muita competência por Immerseel e seu conjunto Anima Eterna. Gosto muito do concerto nº 14, um de meus favoritos.

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) – Piano Concertos – CD 3 de 10 – Concertos nº 11, K. 413, nº 13, K. 415 e nº 14, K. 449

1. Clavier-Concert 11 KV 413 In F: Allegro
2. Clavier-Concert 11 KV 413 In F: Larghetto
3. Clavier-Concert 11 KV 413 In F: Tempo di Menuetto
4. Clavier-Concert 13 KV 415 In C: Allegro poco Maestoso
5. Clavier-Concert 13 KV 415 In C: Andante
6. Clavier-Concert 13 KV 415 In C: Allegro Scherzando
7. Clavier-Concert 14 KV 449 In Es: Allegro Vivace
8. Clavier-Concert 14 KV 449 In Es: Andantino
9. Clavier-Concert 14 KV 449 In Es: Allegro ma non troppo

Jos van Immerseel – Pianoforte e Conductos

Anima Eterna

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Harmonia Mundi – 50 years of music exploration – CDs 3 e 4 de 29

Grande homenagem da HM a seus Deller Years. Maravilhosa gravação do Rei Artur de Purcell. Nesta obra tem uma ária que faz minha alegria há anos. Está na faixa 7 do primeiro CD e — além de ser uma seqüência de gênio — é a seqüência do gênio do frio. O Cold Genius interpreta a ária trêmulo de frio, desejando a morte. E canta:

Cold Genius
What power art thou, who from below
Hast made me rise unwillingly and slow
From beds of everlasting snow?
See’st thou not how stiff and wondrous old
Far unfit to bear the bitter cold,
I can scarcely move or draw my breath?
Let me, let me freeze again to death.

Uma obra-prima! Acompanhem todo o libreto da ópera aqui. Como sobremesa, temos canções inglesas, algumas bem conhecidas.

Harmonia Mundi – 50 years of music exploration – CDs 3/29 E 4/29

King Arthur 1h38
Semi-ópera com libreto de John Dryden (1691)
Henry Purcell

Disc: 3
1. Overture/Air/Overture
I Ato
2. Bass: Woden First To Thee/Chorus: Brave Souls/Counter-Tenor: I Call Ye All
3. Tenor And Chorus: Come If You Dare
II Ato
4. Philidel: Hither This Way Bend/Grimbald: Let Not a Moon-Born Elf/Philidel: Hither This Way/Philidel: Come Follow Me
5. 1 Shepherd: How Blest Are Shepherds/2 Shepherdesses: Shepherd, Leave Decoying/Hornpipe
III Ato
6. Prelude. Cupid: What Ho
7. Genius: What Power Art Thou/Cupid: Thou Dolting Fool Forbear/Prelude. Chorus: See, See
8. Cupid: Tis I, That Have Warm’d Ye/Cupid & Genius: Sound a Parley/Air

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Disc: 4
IV Ato
1. 2 Syrens: Two Daugthers
2. Alto: How Happy the Lover/Fourth Act Tune
V Ato
3. Trumpet Time/Aeolus: Ye Blust’ring Brethren
4. Symphony/Song Tune. Nereid & Pan: Round Thy Coasts/Alto, Tenor & Bass: For Folded Flocks
5. Song Tune: Your Hay
6. Venus: Fairest Isle
7. Soprano: You Say/Bass: This Is Not My Passion/Bass: But One Soft Moment
8. Trumpet Tune/Honour: St. George
9. Chaconne

The Deller Consort & Choir
The King`s Musick
Alfred Deller

The Folksong Recital – Canções populares inglesas

10. The Three Ravens
11. Black Is the Colour Of My True Love’s Hair
12. Thomas Morley. Sweet Nymph, Come To Thy Lover
13. Thomas Morley. I Go Before My Darling
14. The Oak And the Ash
15. Barbara Allen
16. Lord Rendall
17. Water Is Wide
18. The Tailor And the Mouse
19. Down By the Sally Garden’s
20. I Will Give My Love An Apple
21. Thomas Morley. Miraculous Love’s Wounding
22. Robert Jones. Sweet Kate
23. Bushes And Briars
24. The Foggy, Foggy Dew
25. She Moved Through the Fair
26. Evening Prayer

Alfred Deller & Mark Deller, contra-tenores
Desmond Dupré, alaúde e guitarra

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Festival de Bayreuth e Proms

Prezados, o incansável Velius, moderador da comunidade orkutiana Richard Wagner Brasil, lembra que nesta próxima sexta feira, dia 25 de julho, estará começando o maior festival de divulgação da música de Wagner, o Festival de Bayreuth, projeto idealizado e iniciado pelo próprio Wagner, e no qual são montadas suas óperas.

Quem tiver interesse em acompanhar o festival na íntegra, poderá fazê-lo através do link
http://www.rtve.es/ip2prtve/, da Radio e Television Española, que o transmitirá na íntegra, ao vivo. Maiores informações no link http://www.orkut.com.br/CommMsgs.aspx?cmm=135867&tid=5225598971452395893&start=1, onde também vocês também poderão acompanhar as discussões que vão decorrer durante e depois das transmissões.

Outra dica de rádio… está ocorrendo na Inglaterra o Proms, festival anual de música clássica. O site da BBC, http://www.bbc.co.uk/proms/2008/, também está transmitindo. ali vocês irão encontrar a programação do festival.