J. S. Bach (1685-1750): A Oferenda Musical, BWV 1079

Em primeiro lugar, digo a vocês que a Oferenda, as Variações Goldberg e a Missa em Si Menor são as obras de meu pai que mais aprecio. Tudo bem, há as outras mil e já estou me sentindo culpado pelos Brandenburgo, Suítes para Violoncelo, Violino, Cravo Bem Temperado, umas vinte Cantatas, a São Mateus e João… Enfim, a culpa que cale-se pois ainda assim deixo estas três escolhas um milímetro acima de todas as outras. Então é natural que eu babe cada vez que descubro um novo registro destas maravilhas.

Porém nosso informado visitante pergunta:

– But who the fuck is Ensemble Aurora?

Pois é, quando eu baixei este CD — do qual excepcionalmente não possuo o original –, fiz-me a mesma pergunta e fui ouvir a Oferenda com um pé atrás. Besteira, trata-se de uma gravação magnífica, tão magnífica que é melhor suportar algumas falhas (um irritante tsc, tsc, tsc que logo depois some) em alguns momentos da Trio Sonata. Se alguém reclamar desta falha, favor dirigir-se a nosso mal-humorado SAC, que hoje acaba de fazer mais uma vítima.

Com vocês, mais um absolutamente imperdível!

JOHANN SEBASTIAN BACH – MUSICALISCHES OPFER BWV 1079

1. Ricercar a 3 5’15
2. Canon perpetuus super Thema Regium 1’20

Canones diversi super Thema Regium
3. 1, a 2. cancrizans 1’14
4. 2, a 2. Violin in unissono 0’44
5. 3, a 2. per motum contrarium 1’00
6. 4, a 2. per Augmentationem, contrario Motu 1’36
7. 5, a 2. per Tonos 2’37
8. Fuga canonica in Epidiapente 2’14
9. Ricercar a 6 5’37

Quaerendo invenietis

10, Canon a 2 1’07
11, Canon a 4 2’58

Sonata Sopr’Il Sogetto Reale a Traversa, Violino e Continuo
12. 1, Largo 5’45
13. 2, Allegro 5’46
14. 3. Andante 3’06
15. 4. Allegro 3’00

16. Canon perpetuus 2’03

SONATA G-DUR für Violine und Basso continuo, BWV 1021

17. 1. Adagio 3’27
18. 2. Vivace 0’56
19. 3. Largo 2’09
20. 4. Presto 1’20

TRIO SONATE G-DUR für Flöte, Violino discordato und Basso continuo, BWV 1038

21. 1. Largo 3’07
22. 2. Vivace 0’56
23. 3. Adagio 1’52
24. 4. Presto 1’24

ENSEMBLE AURORA

maestro di concerto
ENRICO GATTI

ENRICO GATTI, violon Laurentius Storioni, Cremona 1789
MARCELLO GATTI, flute R. Tutz, Innsbruck 1991
d’apres G.A. Rottenburgh, Bruxelles ca. 1745
GAETANO NASILLO, violoncelle Barak Norman, Londres ca, 1710
GUIDO MORINI, clavecin Philippe Humeau, Barbaste 1993
d’apres Carl Conrad Fleischer, Hambourg 1720

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

G. F. Handel (1685-1759) – O Messias (McGegan)

Tradicionalmente, nossos leitores-ouvintes pediam o Messias, clamavam por ele, aguardavam por ele. Era muito chato ouvir tantas orações e pedidos. Tinha gente que se rasgava nos comentários, outros nos ameaçavam, outros prometiam atentados suicidas às casas dos autores do blog. Então, veio dos céus o primeiro Messias, um bem eficiente e digno. Depois, o segundo pousou na Terra para nosso gáudio; afinal, era o melhor de todos, o de Pinnock. E hoje, após bombas e mais bombas cairem nos céus de Gaza, chega-nos o mais fraquinho dos três, quase um foguetinho do Hamas, mas ainda assim aceitável. O erro desta gravação começa pelo contratenor — comparável à defesa do Vasco, ele bem que poderia ser utilizado como escudo humano palestino –, mas o resto é eficiente como um time de Celso Roth. Dá para ouvir, porém as outras versões que há no blog são superiores.

Handel – O Messias

Disc 1

1. Messiah: Sinfonia/Comfort ye/Every valley shall be exalted/And the glory of the Lord 11:32 Album Only
2. Messiah: Thus saith the Lord 1:17
3. Messiah: But who may abide the day of His coming 4:10
4. Messiah: And He shall purify the sons of Levi 2:20
5. Messiah: Behold, a virgin shall conceive/O thou that tellest good tidings to Zion/O thou that tellest… 5:36
6. Messiah: For behold, darkness shall cover the earth/The people that walked in darkness 5:07
7. Messiah: For unto us a child is born/Pifa (Pastoral Symphony)/There were shepherds abiding in the field 6:48
8. Messiah: And lo, the angel of the Lord came upon them 0:19
9. Messiah: And the angel said unto them/And suddenly there was with the angel/Glory to God 2:35
10. Messiah: Rejoice greatly, O daughter of Zion 4:16
11. Messiah: Then shall the eyes of the blind be opened 0:24
12. Messiah: He shall feed His flock 5:48
13. Messiah: His yoke is easy 2:18
14. Messiah: Thus saith the Lord: alternate version 1:32
15. Messiah: But who may abide the day of His coming: alternate version 3:01
16. Messiah: But who may abide the day of His coming: alternate version 4:23
17. Messiah: But who may abide the day of His coming [recitative]: alternate version 0:22
18. Messiah: But lo! the angel of the Lord came upon them: alternate version 1:42
19. Messiah: Rejoice greatly, O daughter of Zion: alternate version 5:32
20. Messiah: He shall feed His flock: alternate version 5:11

Disc 2

1. Messiah: Behold the lamb of God 2:48
2. Messiah: He was despised and rejected of men 10:06 Album Only
3. Messiah: Surely He hath borne our griefs…/And with His stripes…/All we like sheep have gone astray/All they that see Him…/He trusted in God/Thy rebuke hath broken His heart/Behold and see…/He 15:22 Album Only
4. Messiah: Lift up your heads/Unto which of the angels said He at any time/Let all the angels of God worship Him 4:16
5. Messiah: Thou art gone up on high 2:54
6. Messiah: The Lord gave the word 1:03
7. Messiah: How beautiful are the feet 2:12
8. Messiah: Their sound is gone out into all lands 1:20
9. Messiah: Why do the nations so furiously rage together 2:57
10. Messiah: Let us break their bonds asunder 1:43
11. Messiah: He that dwelleth in heaven/Thou shalt break them with a rod of iron 2:13
12. Messiah: Hallelujah! 3:33
13. Thou art gone up on high: alternate version 2:56
14. Messiah: Thou are gone up on high: alternate version 2:49
15. Messiah: How beautiful are the feet…/Their sound is gone out…: alternate version 5:11
16. Messiah: How beautiful are the feet…/Break forth into joy…: alternate version 3:34
17. Messiah: How beautiful are the feet…: alternate version 3:06
18. Messiah: Their sound is gone out: alternate version 1:07
19. Messiah: Why do the nations…: alternate version 1:25
20. Messiah: He that dwelleth…/Thou shalt break them… [recitative]: alternate version 0:21

Disc 3

1. Messiah: I know that my Redeemer liveth 6:38
2. Messiah: Since by man came death 1:41
3. Messiah: Behold, I tell you a mystery 0:30
4. Messiah: The trumpet shall sound 8:18
5. Messiah: Then shall be brought to pass 0:15
6. Messiah: O Death, where is thy sting? 1:44
7. Messiah: But thanks be to God 2:06
8. Messiah: If God be for us 4:22
9. Messiah: Worthy is the Lamb 3:00
10. Messiah: Amen 4:20
11. Messiah: O Death, where is thy sting? [recitative]: alternate version 0:27
12. Messiah: He was despised…: alternate version

Lorraine Hunt Lieberson, soprano
Janet Williams, soprano
Patricia Spence, mezzosoprano
Drew Minter, controtenor
William Parker, bass

U.C.Berkeley Chamber Chorus
dir. Jeffrey Thomas
Philharmonia Baroque Orchestra
dir. Nicholas McGegan

BAIXE AQUI A PARTE 1 – DOWNLOAD PART 1 HERE

BAIXE AQUI A PARTE 2 – DOWNLOAD PART 2 HERE

PQP

A ilusão da vitória na Faixa de Gaza

Observação: Este texto foi deixado pelo leitor-ouvinte Gustavo num comentário à versão do ELP para Quadros de uma Exposição. A princípio, achei que a notável Carta Aberta de Barenboim não tinha nada a ver com o blog, porém, a partir de uma reclamação do próprio Gustavo, fiz a reflexão óbvia: se a música erudita tem a ver com Baremboim e Barenboim tem a ver com a guerra, a publicação em post em nosso blog é pertinente. E é o que estou fazendo agora.

Por Daniel Barenboim, (publicado no THE GUARDIAN)

O regente e pianista Daniel Barenboim é judeu, cidadão israelense e cidadão de honra da Palestina.

Tenho apenas três desejos para o ano-novo. O primeiro é que o governo de Israel se conscientize, de uma vez por todas, que o conflito no Oriente Médio não pode ser resolvido por meios militares. O segundo é que o Hamas se conscientize que não defenderá seus interesses pela violência, e que Israel está aqui para ficar. O terceiro é que o mundo reconheça que esse conflito não é igual a nenhum outro em toda a história.

É um conflito intricado e sensível, um conflito humano entre dois povos profundamente convencidos de seu direito de viver no mesmo pedaço de terra. É por isso que não poderá ser resolvido nem pela diplomacia nem pelas armas.

Os acontecimentos dos últimos dias são extremamente preocupantes para mim por várias razões de caráter humano e político.

Embora seja óbvio que Israel tem o direito de se defender, que não pode e não deve tolerar os constantes ataques contra seus cidadãos, os bombardeios brutais sobre Gaza suscitam profundas indagações na minha mente.

MORTES

A primeira é se o governo de Israel tem o direito de considerar todo o povo palestino culpado pelas ações do Hamas. Será que toda a população de Gaza deve ser responsabilizada pelos pecados de uma organização terrorista?

Nós, o povo judeu, deveríamos saber e sentir mais profundamente do que qualquer outro povo que o assassinato de civis inocentes é desumano e inaceitável. Os militares israelenses argumentam, de maneira muito frágil, que a Faixa de Gaza é tão densamente povoada que é impossível evitar a morte de civis.

A debilidade desse argumento me leva a formular outras perguntas. Se as mortes de civis são inevitáveis, qual é a finalidade dos bombardeios? Qual é a lógica, se é que existe alguma, por trás da violência, e o que Israel espera conseguir por meio dela? Se o objetivo da operação é destruir o Hamas, a pergunta mais importante a ser feita é se esse objetivo é viável. Se não é, todo o ataque não só é cruel, bárbaro e repreensível, como também é insensato.

Por outro lado, se for realmente possível destruir o Hamas por meio de operações militares, que reação Israel espera que haja em Gaza depois que isso se concluir? Em Gaza vivem 1,5 milhão de palestinos, que seguramente não cairão de joelhos de repente para reverenciar o poderio do Exército israelense.

Não devemos esquecer que o Hamas, antes de ser eleito, foi encorajado por Israel como tática para enfraquecer o então líder palestino Yasser Arafat. A história recente de Israel me faz acreditar que, se o Hamas for eliminado por meio de bombardeios, outro grupo certamente tomará o seu lugar, um grupo que talvez seja mais radical e mais violento.

VINGANÇA

Israel não pode se permitir uma derrota militar porque teme desaparecer do mapa. No entanto, a história demonstrou que toda vitória militar sempre deixou Israel em uma posição política mais fraca do que a anterior por causa do surgimento de grupos radicais.

Não pretendo subestimar a dificuldade das decisões que o governo israelense precisa tomar a cada dia, nem subestimo a importância da segurança de Israel. Entretanto, continuo convencido de que o único plano viável para a segurança em Israel, no longo prazo, é obter a aceitação de todos os nossos vizinhos.

Desejo para o ano de 2009 a volta da famosa inteligência que foi sempre atribuída aos judeus. Desejo a volta da sabedoria do Rei Salomão para os estrategistas israelenses, a fim de que a usem para compreender que palestinos e israelenses gozam de idênticos direitos humanos.

A violência palestina atormenta os israelenses e não contribui para a causa palestina. A retaliação militar israelense é desumana, imoral e não garante a segurança de Israel. Como disse antes, os destinos dos dois povos estão inextricavelmente ligados e os obriga a viver lado a lado. Eles terão de decidir se querem que isso se torne uma bênção ou uma maldição.

Leonard Bernstein (1918-1990) – Sinfonia Nº 1 e Concerto para Orquestra

Como eu estava sendo ameaçado fisicamente por não revalidar este link, aqui vai ele. A Sinfonia Nº 1 de Bernstein, baseada no profeta Jeremias, fala, segundo o próprio Bernstein, a respeito da crise de sua fé, simbolizada pela destruição do Templo de Jerusalem. O Concerto para Orquestra foi composto em 1986 e bastante ampliado em 1989. É muito curiosa a terceira abordagem ao modelo de “Concerto para Orquestra”, criado por Bartók. Como já publicamos antes os concertos de Bartók e Lutoslawski, terminamos aqui a série dedicada aos Concertos para Orquestra.

Sinfonia Nº 1 “Jeremiah”
1. Prophecy 07:43
2. Profanation 06:29
3. Lamentation 10:54

Concerto for Orchestra, “Jubilee Games”
I. Free – Style Events: Allegro con brio, giocoso 07:27
II. Mixed Doubles: Theme 01:26
II. Variation 1 01:01
II. Variation 2 00:26
II. Variation 3 00:39
II. Variation 4 01:17
II. Variation 5 00:33
II. Variation 6 02:18
II. Variation 7 01:15
II. Coda 01:45
III. Diaspora Dances: Vivace 05:37
IV. Benediction: Moderato, invocando 06:13

Nathan Gunn, baritone
New Zealand Symphony Orchestra
James Judd

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

J. S. Bach (1685-1750) – Oratório de Natal, BWV 248

Aproveitando que hoje é dia de Natal, publicamos a versão de Herreweghe do Oratório escrito por meu pai. Ah, vocês sabem tanto quanto eu: são seis cantatas bem legais, as primeiras mais legais que as últimas, apesar de que todas são muito boas. Aqui não há o elemento kitsch e mentiroso da festa comercial-religiosa, aqui é Natal mesmo, com a grandiosidade da história inventada e retocada pelos homens.

Elas impressionam pela coerência, riqueza musical e unidade. As seis Cantatas foram apresentadas pela primeira vez em 1734, em Leipzig, uma a uma em cada feriado que antecedia o Natal. A seguir, apresento um artigo de Ricardo de Mattos, retirado daqui, sobre o Oratório. Feliz Páscoa!

Johann Sebastian Bach – 1.685/1.750 – encerrou a composição do seu Oratório de Natal no mês de outubro de 1.734, ocorrendo sua primeira execução nas comemorações natalinas do mesmo ano. A evidente finalidade d’esta obra era celebrar o nascimento de Jesus Cristo, e esta homenagem ao facto máximo do cristianismo verifica-se no decorrer e alternância de 31 recitativos, catorze corais, dez árias, oito coros, dois ariosos, um quarteto, um terceto, um dueto e uma sinfonia.

Bach foi um homem de entranhada e madura religiosidade. Uma crença fervorosa e sincera transparece em suas obras sacras, e diante d’isso podemos calcular seu senso de responsabilidade ao compor um oratório pelo advento d’Aquele que tanto amou. O compositor era luterano, mas esta peça é tão bonita e possui nobreza tal que já comovia, e ainda comove, pessoas de credo diverso. Ao romper esta barreira, já mostra uma primeira face de sua excelência.

O texto-base do Oratório de Natal é formado por trechos dos Evangelhos segundo São Lucas e São Mateus, complementado com versos de Christian Friedrich Henrici, dito “Picander”. Este poeta é autor do texto de várias cantatas e da Paixão Segundo São Mateus. Muitas foram, contudo, as intervenções de Bach. Não há como acompanhar o Oratório sem ler o texto, e quem, como eu, não fala alemão, deve procurar uma versão acompanhada da tradução. Não é difícil ouvir a música em alemão, ler o trecho e sua tradução ao mesmo tempo.

Oratório e cantata, nos séculos XVII e XVIII, são géneros musicais a apresentar certa confusão, e a peça de Natal ora comentada pode trazer ainda mais dúvidas. O oratório irmana-se à ópera por descender dos mistérios medievais, dela diferindo apenas pela temática, pois inicialmente era acompanhado até de acção, cenário e costume. A cantata nada mais é além de uma peça profana para ser cantada e tem sua origem nos madrigais, ainda da Idade Média. Tínhamos então peças para serem cantadas – cantatas – e peças para serem tocadas – toccatas. Até aqui tudo simples e claro. Introduzindo na cantata o coro, levando-a para a igreja e no oratório substituindo-se a encenação pela narração – ficando esta a cargo do narrador ou historicus – confundiram-se os géneros. Talvez a única diferenciação restante seja a extensão, sendo maior a do oratório. Além disso, uma cantata pode ser religiosa ou profana – a Cantata do Café, do próprio Bach – mas um oratório será sempre religioso ou, no mínimo, de orientação religiosa, como As Estações, de Haydn. Este Oratório de Natal mostra bem a referida mistura, porém é um caso proposital. Na igreja de São Tomás, em Leipzig, para a qual foi composto, as celebrações natalinas estendiam-se por seis dias: 25, 26 e 27 de dezembro, primeiro e seis de janeiro e o primeiro domingo do ano. Assim, ou para não fraccionar uma peça única, ou para não repetir a mesma durante esses seis dias, Bach dividiu-o em seis partes, ou seis cantatas, reunidas de forma mais ou menos uniforme. Recebeu algumas críticas não só pela indefinição do género – nada tão indefinido assim, convenha-se – como pelo aproveitamento da música e texto de outras cantatas. O novo aproveitamento não era hábito exclusivo de Bach, mas a ocupação de alguns compositores levava a tal proceder. Vivaldi utilizou na ária Dell’aura al sussurrar o conhecido tema do allegro da Primavera.

O carácter geral do Oratório é glorificar, exaltar o espírito pelo nascimento do Messias, sendo assim oposto ao das Paixões, nas quais predominam a consternação e o drama. Com este objectivo de alegrar as almas, a primeira peça é um retumbante coro, ao qual os trompetes e tímpanos conferem um carácter de intrata:

Regozija-vos, cantai de alegria! Louvai estes dias!
Abandonai vossos temores, cessai vossos prantos,
Entoai hinos de regozijo e alegria!
Uni vossas vozes para cantar a glória do Altíssimo,
Adoremos o nome do Todo Poderoso!

Após o coro, inicia-se a narrativa, com a viagem de José e Maria de Nazareth à Belém. O parto ocorre e a contralto, primeiro em recitativo, depois em ária, admoesta Sião a bem receber o Salvador dos judeus, já padecentes do jugo romano. Cristo nasceu sob Augusto e foi crucificado na era de Tibério. Dando-se o parto no presépio, um coro de sopranos acompanhado do baixo – não ainda no papel de Herodes – acentua a humildade do facto (“Pobre veio à terra/Quem saberá honrar como merece/ O Amor que nos oferece nosso Salvador?”). O mesmo baixo, na ária seguinte, lembra a pouca importância do meio escolhido para nascer por aquele que reina sobre o mundo. Além d’isso, percebemos em vários momentos um capricho de ternura bem próprio de Bach, que curiosamente lembra-nos os escritos de Santa Terezinha do Menino Jesus e São Pedro Julião Eymard. Repare-se no coral Ach mein herzliebes Jesulein – Ah, meu bem amado Jesusinho! Aqui Bach demonstra o amor mencionado, referindo-se ao Menino como se pudesse estar pessoalmente com ele.

A segunda parte inicia-se com uma sinfonia pastoral substituindo um previsível coro, e melhor escolha Bach não poderia ter feito. Pastoral é uma obra vocal ou instrumental que pela melodia e emprego de certos instrumentos (flauta, oboé) pretende reproduzir um ideal de vida simples e pacífica, tal como imaginou-se sempre, nas Artes, ser a dos pastores. Pesquisando este ideal, chegamos em Virgílio. Ulisses desejou, em certa altura da Odisseia, ter nascido um mero pastor. Portanto, a escolha da sinfonia pastoral para iniciar a segunda parte, ou segunda cantata, é perfeita para retractar o ambiente rústico do nascimento de Jesus. Pode-se afirmar que toda esta cantata é pastoral, pois o tema da sinfonia repete-se no último coral, só retornando no coro de abertura da quarta parte.

Segundo a mensagem da segunda parte, os simples serão os primeiros a encontrar Jesus Cristo, e nos Evangelhos encontramos o desenvolvimento doutrinário desta assertiva. Basta ler o Sermão da Montanha. A última ária de contralto é uma canção para embalar o Recém Nascido. Esta parte foi apresentada pela primeira vez há exactos 268 anos.

Se na segunda cantata os pastores são avisados por um anjo – soprano – do nascimento de Jesus, na terceira eles efectivamente visitam-no. O mesmo coro do início é o do final (da capo), responsável pela volta do clima de júbilo. Deve-se reparar no duo de soprano e baixo Herr dein Mitled, dein Erbarmen – Senhor, Tua piedade, Tua Misericórdia.

A quarta parte, segundo o plano de comemorações da igreja de São Tomás, foi executada em primeiro de janeiro de 1.735. Por isso a primeira menção que o Evangelista faz em seu recitativo é à circuncisão e baptismo de Jesus, factos celebrados no dia. Após um arioso emoldurado por dois recitativos, segue-se a curiosa ária Flösst, mein Heiland, flösst dein Namen – Poderia, meu Salvador, poderia seu Nome. Nela temos duas sopranos, a segunda servindo de eco para a primeira. Eco mesmo: a primeira termina um verso e a segunda repete a última palavra apenas, de preferencia com o inte’rprete fora de cena. E um oboé ecoa esta segunda soprano. Este efeito do eco pode ser percebido também no concerto Audi , coelum do orato’rio Vésperas da Virgem Maria de Cláudio Monteverdi (1.567/1.643) e mais recentemente, na ária de Violetta Follie! Delírio vano é questo! na famosa ópera La Traviata de Giuseppe Verdi (1.831/1.901) Bach dedicou toda esta parte à relação entre o homem e Jesus, bem como a Sua palavra.

Um mui alegre coro complementado por vozes infantis inaugura a quinta cantata, dedicada à chegada dos Magos e à reacção de Herodes ao receber a notícia. Muita atenção para a ária Erleucht’ auch meine finstre Sinnen – Ilumina também meus escuros sentidos, na qual o baixo é acompanhado pelo órgão e pelo oboé.

Um coro épico abre a sexta e última cantata, apresentada na Epifania de 1.735. Por este motivo Bach destacou a visita dos Reis Magos ao Menino, embora também se discorra sobre a ordem de Herodes e à fuga de José e Maria. Esta a cantata mais dramática de todo o conjunto, transpirando tensão e aflição. O alívio pela salvação do Menino recompõe, no quarteto e coral finais, a sobreexcitação e alegria dominantes em todo o Oratório. Nada adianta eu tagarelar sobre esta excelente obra. Ela deve ser apreciada e sua contribuição para um Natal melhor será inafastável

Christmas Oratorio, BWV 248

1. Part I: Jauchzet, Frohlocket!, Chorus
2. Part I: Es Begab Sich Aber Zu Der Zeit, Recitative
3. Part I: Nun Wird Mein Liebster BrÄUtigam, Recitative
4. Part I: Bereite Sich, Zion, Alto Aria
5. Part I: Wie Soll Ich Dich Empfangen, Chorale
6. Part I: Und Sie Gebar Ihren Ersten Sohn, Recitative
7. Part I: Er Ist Auf Erden Kommen Arm, Chorale For Soprano And Bass
8. Part I: Wer Kann Die Liebe Recht ErhÖH’n, Bass Recitative
9. Part I: Grosser Herr Und Starker KÖNig, Bass Aria
10. Part I: Ach, Mein Herzliebes Jesulein!, Chorale
11. Part Ii: Sinfonia
12. Part Ii: Und Es Waren Hirten, Tenor Recitative
13. Part Ii: Brich An, O SchÖNes Morgenlicht, Chorale
14. Part Ii: Und Der Engel Sprach Zu Ihnen, Recitative For Tenor & Soprano
15. Part Ii: Was Gott Dem Abraham Verheissen, Bass Recitative
16. Part Ii: Frohe Hirten, Eilt, Tenor Aria
17. Part Ii: Und Das Habt Zum Zeichen, Tenor Recitative
18. Part Ii: Schaut Hin!, Chorale
19. Part Ii: So Geht Denn Hin!, Bass Recitative
20. Part Ii: Schlafe, Mein Liebster, Alto Aria
21. Part Ii: Und Alsobald War Da Bei Dem Engel, Tenor Recitative
22. Part Ii: Ehre Sei Gott In Der HÖHe, Chorale
23. Part Ii: So Recht, Ihr Engel, Bass Recitative
24. Part Ii: Wir Singen Dir In Deinem Heer, Chorale
25. Part Iii: Herscher Des Himmels, Chorus
26. Part Iii: Und Da Die Engel Von Ihnen Gen Himmel FÜHren, Tenor Recitative
27. Part Iii: Lasset Uns Nun Gehen Gen Bethlehem, Chorus
28. Part Iii: Er Hat Sein Volk GetrÖSt, Bass Recitative
29. Part Iii: Dies Hat Er Alles Uns Getan, Chorale
30. Part Iii: Herr, Dein Mitleid, Dein Erbarmen, Duet For Soprano & Bass
31. Part Iii: Und Sie Kamen Eilend, Tenor Recitative
32. Part Iii: Schliesse, Mein Herze, Dies Selige Wunder, Alto Aria
33. Part Iii: Ja, Ja! Mein Herz Soll Es Bewahren, Alto Recitative
34. Part Iii: Ich Will Dich Mit Fleiss Bewahren, Chorale
35. Part Iii: Und Die Hirten Kehrten Wieder Um, Tenor Recitative
36. Part Iii: Seid Froh, Dieweil, Dass Euer Heil, Chorale
37. Part Iv: Fallt Mit Danken, Fallt Mit Loben, Chorus
38. Part Iv: Und Da Acht Tage Um Waren, Tenor Recitative
39. Part Iv: Immanuel, O SÜSses Wort, Recitative For Soprano & Bass
40. Part Iv: Jesu Du, Mein Liebstes Leben/Komm!, Ich Will Dich Mit Lust Umfassen, Ar
41. Part Iv: FlÖSst, Mein Heiland, Aria For 2 Sopranos
42. Part Iv: Wohlan! Dein Name Soll Allein, Recitative & Arioso For Soprano & Bass
43. Part Iv: Ich Will Nur Dir Zu Ehren Leben, Tenor Aria
44. Part Iv: Jesus Richte Mein Beginnen, Chorale
45. Part V: Ehre Sei Dir, Gott, Gesungen, Chorus
46. Part V: Da Jesus Geboren War Zu Bethlehem, Recitative
47. Part V: Wo Ist Der Neugeborne KÖNig Der Juden?, Chorus & Recitative
48. Part V: Dein Glanz All’finsternis Verzehrt, Chorale
49. Part V: Erleucht’ Auch Meine Finstre Sinnen, Bass Aria
50. Part V: Da Das Der KÖNig Herodes HÖRte, Tenor Recitative
51. Part V: Warum Wollt Ihr Erschrecken, Alto Recitative
52. Part V: Und Liess Versammeln Alle Hohenpriester, Tenor Recitative
53. Part V: Ach, Wenn Wird Die Zeit Erscheinen?, Trio For Soprano, Alto, & Tenor
54. Part V: Mein Liebster Herrschet Schon, Alto Recitative
55. Part V: Zwar Ist Solche Herzensstube, Chorale
56. Part Vi: Herr, Wenn Die Stolzen Feinde Schnauben, Chorus
57. Part Vi: Da Berief Herodes Die Weisen Heimlich, Tenor Recitative
58. Part Vi: Du Falscher, Suche Nur Den Herrn Zu FÄLlen, Soprano Recitative
59. Part Vi: Nur Ein Wink, Soprano Aria
60. Part Vi: Als Sie Nun Den KÖNig, Tenor Recitative
61. Part Vi: Ich Steh’ An Deiner Krippen Hier, Chorale
62. Part Vi: Und Gott Befahl Ihnen Im Traum, Tenor Recitative
63. Part Vi: So Geht! Genug, Mein Schatz, Tenor Recitative
64. Part Vi: Nun MÖGt Ihr Stolzen Feinde Schrecken, Tenor Aria
65. Part Vi: Was Will Der HÖLle Schrecken Nun, Choral Recitative
66. Part Vi: Nun Seid Ihr Wohl Gerochen, Chorale

Barbara Schlick (Soprano)
Michael Chance (Countertenor)
Howard Crook (Tenor)
Peter Kooy (Bass)

Collegium Vocale Ghent
Collegium Vocale Ghent Orchestra
dir. Philippe Herreweghe

BAIXE AQUI A PARTE 1 – DOWNLOAD PART 1 HERE

BAIXE AQUI A PARTE 2 – DOWNLOAD PART 2 HERE

Dois centenários

Por CELSO LOUREIRO CHAVES,
publicado na Zero Hora de 20 de dezembro de 2008

Este mês, centenários de dois compositores incontornáveis da música de concerto: o francês Olivier Messiaen, de 10 de dezembro de 1908, e o norte-americano Elliott Carter, de 11 de dezembro de 1908. Dois centenários com uma distância enorme entre eles – Messiaen morreu em 1992 e portanto sua obra é um livro fechado, o que havia para ouvir foi ouvido, o que havia para descobrir foi descoberto; Carter não só continua produzindo sem cessar como tem participado das comemorações do seu próprio centenário. Há quem diga: que um compositor participe do próprio centenário já é uma façanha, mas que componha uma peça para marcar a data não tem precedentes na história da música. Elliott Carter é o exemplo mais lúcido da atemporalidade na composição musical, a possibilidade de criar sons em qualquer idade, a prova de que um compositor pode ser muitos, mesmo nos limites de uma única vida.

Por um momento Messiaen e Carter cruzaram seus caminhos. Foi no final dos anos 1940, o mundo musical ainda cambaleante depois da guerra. Messiaen tinha acabado de compor uma das suas obras mais monumentais, a sinfonia Turangalîla, e subitamente lhe veio a vontade de criar miniaturas que, no seu rigor composicional, abriram a porta para a vanguarda européia dos anos 1950. Essa foi a importância dos seus Quatro Estudos de Ritmo e também foi ali naqueles anos de mudança que Elliott Carter, já com sinfonias, canções e balés no currículo, decidiu abandonar um “eu” para alcançar um outro “eu”, para se tornar… Elliott Carter. Modernista inflexível e rigoroso, compositor de obras difíceis de tocar e ásperas de ouvir, obras profundas e racionalizadas no mínimo detalhe das decisões musicais.

A partir de caminhos absolutamente pessoais, Carter e Messiaen seguiram escolhas próprias e foram criando um repertório vasto de obras nas quais se tropeça uma e outra vez quando se percorre o panorama da música de concerto a partir de 1940. É que tanto Carter quanto Messiaen construíram idiomas musicais muito característicos que permitem identificar suas obras logo ao primeiro som, com retóricas inconfundíveis e impossíveis de resistir. Em Messiaen é a individualidade da harmonia que surpreende e cativa, os seus acordes – uns diferentes dos outros sem nada que os una – e o seu som granítico, diria o poeta Mallarmé. De repente há espaços que se abrem para melodias amplas que são ou celestiais ou simplesmente bregas, não há meio termo. Tudo envelopado numa orquestração luminosa e exagerada que não raro lança mão das ondas martenot, instrumento eletrônico que Messiaen fundiu à orquestra sinfônica.

Na música de Carter são o pontilhismo dos sons e as intricações de ritmo que agarram o ouvinte e não o deixam tomar distância da obra ouvida. Melodias não há e nem harmonias que se possa identificar como tal. Há jogo de densidades sonoras, alternâncias de cores, superfícies ásperas, rugosas, raramente lisas, que se misturam e se superpõem. Quando então Carter se volta para a voz humana, é nos poetas de sua geração que ele vai buscar guarida. Aí os poemas de Elizabeth Bishop, Robert Frost e William Carlos Williams soam na sua música. Mesmo quando não claramente articulados em som, os poetas norte-americanos são o alicerce da música de Carter – Hart Crane e seu À Ponte do Brooklyn são sombras que se escondem na Sinfonia de Três Orquestras, obra central da música para orquestra de Carter.

Também em Messiaen há textos que se escondem atrás da música e que surgem nos títulos que vão pontuando o catálogo de obras: Vinte Olhares Sobre o Menino Jesus, A Transfiguração de Nosso Senhor Jesus Cristo, Meditações Sobre o Mistério da Santíssima Trindade, Cores da Cidade Celeste. Pois para Messiaen os mistérios da fé católica são a fonte principal de irrigação da música, algo que agrada a muitos e desgosta outros tantos. O fio da navalha entre bom gosto e mau gosto é ultrapassado várias vezes no contexto dessas obras que, se discutíveis, são indiscutivelmente sinceras, ainda mais quando a religiosidade de Messiaen se une ao amor à natureza e, nela, ao amor verdadeiramente franciscano aos pássaros que povoam a sua obra. Foi Messiaen quem compôs um Catálogo dos Pássaros e colocou uma multidão de aves – brasileiras, inclusive – na sua mais gigantesca obra para orquestra, Dos Cânions às Estrelas.

Quando morreu, Messiaen ainda se recuperava da tarefa monumental de compor sua única ópera, São Francisco de Assis que, em quatro horas e oito cenas exaltadamente estáticas, conta a vida do santo que simboliza o catolicismo que o compositor conheceu por dentro. Líder de uma geração de vanguardistas – Boulez, Xenakis, Stockhausen – ao longo da vida Messiaen veio se afastando das vanguardas e, ao morrer, encerrou uma obra imensa marcada pela espiritualidade e que nunca fugiu das banalidade inevitáveis quando as sonoridades são tão exuberantes. Para que fugir? Logo numa de suas primeiras obras, o Quarteto para o Fim do Fempo, Messiaen fez soar as trombetas do juízo final. Depois disso, quem se importaria com críticas?

Críticas também nunca foram problema para Elliott Carter desde que ele se transformou nele mesmo em 1948. As suas obras foram se espalhando em todas as direções, marcando gênero a gênero. O Concerto para Orquestra, as Fantasias Noturnas, peça que ampliou o repertório de gestos do pianista, o monumental Concerto Duplo para Piano, Cravo e Orquestra e a série dos cinco quartetos de cordas. Só esse grupo de peças já seria influente por si só, pelos caminhos que apontam no tratamento das sonoridades e na transformação da vitalidade em som. O que mais surpreende, no entanto, é a nova arrancada de criatividade que Carter deu à sua música a partir dos noventa anos. A primeira ópera foi composta há pouco, a primeira peça para grupo de percussão estreou semana passada e o terceiro concerto para piano e orquestra, Intervenções, foi reservado para o dia do centenário. Todas obras de uma agressividade seríssima, algo inédito para um compositor em atividade há 72 anos.

Até quando irá a música de Elliott Carter? Não se sabe e o melhor seria perguntar até onde irá essa música que começou mansa, se tornou irredutível na obediência ao próprio estilo e que agora, nas obras de hoje, quase assusta pela vitalidade e pelo movimento incessante. Foi assim também com Olivier Messiaen que, das exuberâncias dos anos 1940 se transformou no monumento mais alto da música cristã. São os dois compositores centenários da semana. Um já é estátua e sem ele não se conta a história da música francesa. O outro ainda está aí, prestigiando sempre os concertos que o prestigiam. Vale, para marcar esse duplo centenário e para localizar as buscas incessantes da música de um e de outro, uma frase de William Carlos Williams que Carter transformou em música em Of Rewaking, obra de 2002: “cedo ou tarde devemos chegar ao fim de toda a luta… mas ainda não, tu dizes, estendendo o tempo indefinidamente.”

Assista em casa aos concertos da Filarmônica de Berlim

Simon Rattle e a orquestra alemã inauguram no dia 6 de janeiro ao Digital Concert Hall, que retransmitirá pela internet os concertos da temporada

A Filarmônica de Berlim, considerada a orquestra de maior prestígio do mundo, dá um passo gigante na direção da modernidade e se coloca à frente da nova era.

A partir de 6 de janeiro inaugura o Digital Concert Hall. E o faz com uma experiência pioneira que permite, a 9,90 euros por concerto, contemplar ao vivo desde os nossos computadores os grandes concertos da temporada.

O primeiro deles sairá por um preço especial. Por cinco euros, no próximo dia 6, com o maestro Simon Rattle à frente, a orquestra interpretará a Sinfonia número 1 de Brahms e obras de Dvorák.

O Digital Concert Hall é um portal situado dentro da página web da Filarmônica.

Nele, a orquestra oferecerá seus concertos ao vivo, gravações de arquivo e as experiências educativas que leva a cabo em subúrbios e colégios da cidade.

Com um correio eletrônico, uma senha, alguns dados pessoais e um cartão de crédito, qualquer pessoa pode, de qualquer parte do mundo, assistir aos concertos da orquestra.

Um som de máxima qualidade e uma transmissão detalhada com cinco câmeras na sala de concerto assegurarão um espetáculo único.

Retirado do Blog do Noblat que achou a notícia aqui no El Pais.

PQP

G. F. Handel (1685-1759) – Judas Maccabaeus, oratório, HWV 63

Antes de responder o e-mail de mano FDP Bach, sigo arrasando durante os semiferiadões. Esta gravação de Nicholas McGegan, solistas, coro e orquestra é, efetivamente, DIGNA DOS MAIORES ELOGIOS. Copio deste endereço maiores detalhes a respeito deste grande oratório de Handel.

Por Miguel Farinha

Judas Maccabaeus HWV 63 – Georg Friedrich Handel

Handel (1685-1758) compôs o oratório Judas Maccabeus no Verão de 1746, após vários sucessos com Messiah, Samson, Belshazzar, e Israel in Egypt. Com libretto do Rev. Thomas Morell, Judas Maccabeus relata a história da revolta dos Macabeus contra a ocupação dos sírios e celebra a vitória do Duque de Cumberland sobre o Príncipe Carlos Eduardo da Escócia. O primeiro livro dos Macabeus relata a resistência do povo judeu à conquista da Judeia pelos sírios em 169 a.C. Händel, um leal partidário da sucessão de Hanover ao trono de Inglaterra, pretendia celebrar a vitória militar do Duque de Cumberland na batalha de Culloden, que teve lugar em Abril de 1746. A rebelião jacobita do Príncipe Carlos Eduardo, sucessor dos Stuart e pretendente ao trono de Inglaterra, terminou em Culloden. Em 1747, Händel escolheu o tema da vitória militar dos Macabeus para coroar a sua habitual série londrina de concertos de oratório.

Estreada em 1 de Abril de 1747 em Londres no Teatro de Covent Garden, o oratório Judas Maccabeus foi um sucesso na sua estreia e tornou-se um dos mais populares de Händel. Durante a vida do compositor, foi executado pelo menos 54 vezes, 33 das quais sob a sua direcção.

O tom desta obra e das duas que se lhe seguiram (Joshua e Alexander Balus) bem como a associação ao libretista Thomas Morell (1703-1784) marcam uma ruptura com os oratórios dramáticos precedentes: a intriga reduzida à sua mais simples expressão (proveniente do Livro dos Macabeus e das Antiguités de Flavius Josèphe) serve de pretexto à exaltação bélica e patriótica, da mesma forma que as personagens, pouco caracterizadas, nada mais são que simples porta-vozes. Händel não procura seguir a evolução psicológica de um herói, como em Samson, ou a sustentar a tensão dramática como em Belshazzar. Ele traça sentimentos colectivos simples e violentos (luto, ardor guerreiro, terror, piedade, exaltação da vitória) em vastos conjuntos, postos em cena por uma orquestração poderosa e eficaz.

O oratório inicia-se com uma abertura francesa em sol menor composta por dois andamentos – o primeiro lento e pontuado, o segundo rápido e fugado, interrompido por uma secção lenta antes de ser retomado.

O primeiro acto abre com um coro fúnebre dos israelitas que lamentam a morte do seu chefe Matatias, sobre um ritmo lento e regular de colcheias (Mourn ye afflicted children). Um dueto em sol menor (From this dread scene) expõe, sobre um acompanhamento pontuado sombrio e enérgico, um motivo impressionante, no espaço de 4 compassos. Um novo coro, acompanhado por notas sustentadas no fagote solo (For Sion lamentation make) desenvolve uma melodia ternária cortada por silêncios.

O filho do defunto, Simão, convida os seus a rezar ao Eterno. O coro responde-lhe (Oh father whose almighty power), animando-se com os judeus que pedem a Simão que lhes nomeie um novo chefe capaz de os libertar da opressão dos sírios. Simão recebe uma inspiração divina e designa Judas, seu irmão, num recitativo acompanhado (I feel the deity within). Apela aos homens para que combatam, numa ária acompanhada por fanfarras a cargo dos oboés (Arm, arm ye brave). Segue-se-lhe um coro guerreiro, muito rápido (We come, we come), que joga com alternância de incisos homorrítmicos e curtas secções imitativas. Judas prepara-se para a batalha numa heróica ária da capo (Call forth pow’rs), em que brilhantes vocalisos se articulam com os trechos descendentes e as notas repetidas nas cordas.

Os israelitas cantam a sua liberdade, pela qual vão combater. A liberdade é louvada num dueto (Come ever smilling liberty), onde os violinos respondem em eco à melodia vocal. O quadro é fechado por um coro rápido e homorrítmico em ré maior (Lead on! Lead on!).

Recordando a vontade de seu pai, Judas chama os judeus às armas num recitativo acompanhado. Um trio contrapontístico animado responde-lhe (Disdainful of danger) – as vozes desenvolvem motivos que sugerem o combate. Numa ária viva e brilhante (No unhallow’d desire), Judas assegura que a guerra tem por fim não a ambição mas a paz. O coro final do primeiro acto (Hear us oh Lord) começa por uma prece recolhida mas anima-se com a ideia da batalha.

Uma viva introdução instrumental, ao estilo italiano, depois as vozes graves em uníssono e finalmente todas as vozes dialogando entre si proclamam a derrota do inimigo num coro em ré menor com que inicia o segundo acto (Fall’n is the foe). Um israelita conta o combate num recitativo e depois numa ária da capo ilustra a rapidez de Judas (So rapid thy course is).

Uma israelita louva a valentia de Judas numa ária da capo em lá maior (From mighty kings) cujo ritmo ternário dá lugar na parte central a exultantes vocalisos em ritmo binário rápido. Um duo alegre em ré maior introduz as aclamações repetidas pelo coro (Hail, hail Judea, happy land).

O vencedor, num recitativo seguido de ária da capo (How vain is man who boasts in fight), afirma que não foi senão instrumento de Deus.

Um mensageiro vem interromper as alegrias: anuncia que Antíoco reuniu novas forças para derrubar Israel. As lamentações dos Judeus são traduzidas num tema em dó menor proposto pelo violoncelo, cantado por uma israelita e finalmente retomado pelo coro (Ah! Wretched Israel). Judas apela de novo às armas num recitativo e ária em ré maior sobre um motivo de fanfarra (Sound an alarm), em cuja parte final intervêm trompetes e timbales. O efeito é impressionante já que esta constitui a primeira intervenção destes instrumentos no oratório. Um coro poderoso (We hear the pleasing dreadfull call) responde sobre o mesmo acompanhamento.

Simão implora ao Céu numa ária (With pious hearts) onde a melodia poderosa se desenvolve sobre um acompanhamento contínuo dos violinos. A nova batalha que se prepara é uma guerra santa, em que os israelitas desprezam os deuses estrangeiros.

Um dueto em dó menor recusa os ídolos (Oh! Never, never bow we down) e introduz um coro homorrítmico, que dá lugar a uma secção coral e finalmente a um contraponto fugado para afirmar a fé em Deus.

O terceiro acto abre com o regresso da paz anunciada por uma israelita numa ária em si bemol maior (So shall the lute and harp), adornada com inspirados vocalisos.

Um mensageiro anuncia o regresso de Judas, depois da vitória decisiva de Cafarsalama. O herói é anunciado por um coro em sol maior (See the conqu’ring hero comes!), composto para Joshua e introduzido em Judas Maccabaeus em 1750. O coro de jovens rapazes é orquestrado com trompas, o dueto de jovens raparigas com flautas, o tutti coral junta os timbales às trompas. Uma marcha sobre um motivo de Muffat vem fechar o conjunto.

Um coro em ré maior, introduzido pelo contralto e depois pelo tenor (Sing unto God) desenvolve longos vocalisos sobre um acompanhamento de trompetes e timbales. Judas presta homenagem aos guerreiros mortos em combate numa ária heróica em estilo concertante (With honour let desert be crowned). Um recitativo do embaixador Eupólemo assegura a Israel a protecção de Roma. Os judeus dão graças a Deus num coro contrapontístico em sol menor (To our great God). Uma ária de Simão (Rejoice, oh Judah) introduz o triunfante coro final, acompanhado por trompetes e timbales.
Apresentando-se como uma vasta cantata de triunfo, Judas Maccabeus ocupa na obra de Händel uma posição intermédia entre o grande fresco bíblico que é Israel no Egipto e os oratórios dramáticos como Saul ou Samson.

G. F. Handel – Judas Maccabaeus, oratorio, HWV 63

1. Judas Maccabaeus: Overture 6:05
2. Judas Maccabaeus, Act 1. Chorus: Mourn, ye afflicted children 4:09
3. Judas Maccabaeus, Act 1. Recit: Well may your sorrows 1:06
4. Judas Maccabaeus, Act 1. Duet: From this dread scene 2:27
5. Judas Maccabaeus, Act 1. Chorus: For Sion lamentation make 2:24
6. Judas Maccabaeus, Act 1. Recit: Not vain is all this storm of grief 1:02
7. Judas Maccabaeus, Act 1. Aria: Pious orgies, pious airs 3:12
8. Judas Maccabaeus, Act 1. Chorus: O Father, whose almighty pow’r 2:15
9. Judas Maccabaeus, Act 1. Recit: I feel the deity within 0:58
10. Judas Maccabaeus, Act 1. Aria & Chorus: Arm, arm, ye brave! 3:55
11. Judas Maccabaeus, Act 1. Recit: ‘Tis well, my friends 0:39
12. Judas Maccabaeus, Act 1. Aria: Call forth thy pow’rs, my soul 1:38
13. Judas Maccabaeus, Act 1. Recit: To heav’n’s Almighty king 0:26
14. Judas Maccabaeus, Act 1. Aria: O liberty, thou choicest treasure 2:23
15. Judas Maccabaeus, Act 1. Aria: Come, ever-smiling liberty 2:45
16. Judas Maccabaeus, Act 1. Recit: O Judas, may these noble views 0:11
17. Judas Maccabaeus, Act 1. Aria: ‘Tis liberty, dear liberty alone 2:34
18. Judas Maccabaeus, Act 1. Duet: Come, ever-smiling liberty 1:02
19. Judas Maccabaeus, Act 1. Chorus: Lead on, lead on! 0:47
20. Judas Maccabaeus, Act 1. Recit: So will’d my father 1:08
21. Judas Maccabaeus, Act 1. Semi-chorus: Disdainful of danger 1:54
22. Judas Maccabaeus, Act 1. Recit: Ambition! 0:15
23. Judas Maccabaeus, Act 1. Aria: No, no unhallow’d desire 1:52
24. Judas Maccabaeus, Act 1. Chorus: Hear us, O Lord 3:19
25. Judas Maccabaeus, Act 2. Chorus: Fall’n is the foe 2:58
26. Judas Maccabaeus, Act 2. Recit: Victorious hero! 0:33
27. Judas Maccabaeus, Act 2. Aria: So rapid thy course is 3:54
28. Judas Maccabaeus, Act 2. Recit: Oh let eternal honours 0:31
29. Judas Maccabaeus, Act 2. Aria: From mighty kings 6:06
30. Judas Maccabaeus, Act 2. Duet & Chorus: Hail, hail, Judea 1:57
31. Judas Maccabaeus, Act 2. Recit: Thanks to my brethren 0:38
32. Judas Maccabaeus, Act 2. Aria: How vain is man 5:26
33. Judas Maccabaeus, Act 2. Recit: O Judas, O my brethren! 0:37
34. Judas Maccabaeus, Act 2. Aria & Chorus: Ah! wretched Israel! 6:26

1. Judas Maccabaeus, Act 2. Recit: Be comforted 0:44
2. Judas Maccabaeus, Act 2. Aria: The Lord worketh wonders 2:52
3. Judas Maccabaeus, Act 2. Recit: My arms! Against this Gorgias 0:20
4. Judas Maccabaeus, Act 2. Aria & Chorus: Sound an alarm! 3:45
5. Judas Maccabaeus, Act 2. Recit: Enough! To Heav’n we leave the rest 0:39
6. Judas Maccabaeus, Act 2. Aria: With pious hearts 3:10
7. Judas Maccabaeus, Act 2. Recit: Ye worshippers of God 1:00
8. Judas Maccabaeus, Act 2. Duet & Chorus: Oh! never, never bow we down 6:14
9. Judas Maccabaeus, Act 3. Aria: Father of Heav’n! 6:11
10. Judas Maccabaeus, Act 3. Recit: See, see yon flames 0:31
11. Judas Maccabaeus, Act 3. Recit: Oh grant it, Heav’n 0:25
12. Judas Maccabaeus, Act 3. Aria: So shall the lute and harp awake 4:07
13. Judas Maccabaeus, Act 3. Recit: From Capharsalama 1:06
14. Judas Maccabaeus, Act 3. Chorus of Youths, Duet, Chorus: See, the conqu’ring hero comes! 1:45
15. Judas Maccabaeus, Act 3. March 1:09
16. Judas Maccabaeus, Act 3. Duet & Chorus: Sing unto God 2:21
17. Judas Maccabaeus, Act 3. Recit: Sweet flow the strains 0:49
18. Judas Maccabaeus, Act 3. Aria: With honour let desert be crown’d 3:07
19. Judas Maccabaeus, Act 3. Recit: Peace to my countrymen 0:35
20. Judas Maccabaeus, Act 3. Chorus: To our great God be all the honour giv’n 2:03
21. Judas Maccabaeus, Act 3. Recit: Again to earth 0:46
22. Judas Maccabaeus, Act 3. Duet: O lovely peace 6:35
23. Judas Maccabaeus, Act 3. Aria & Chorus: Rejoice, O Judah!; Hallelujah! Amen 3:26
24. Judas Maccabaeus, Appendix. Recit: Well may we hope 0:12
25. Judas Maccabaeus, Appendix. Duet & Chorus: Sion now her head shall raise 5:24
26. Judas Maccabaeus, Appendix. Aria: Wise men, flatt’ring, may deceive us 5:10
27. Judas Maccabaeus, Appendix. Aria: Far brighter than the morning 6:40
28. Judas Maccabaeus, Appendix. Recit: Sweet are thy words 0:13
29. Judas Maccabaeus, Appendix. Aria: Great in wisdom, great in glory 3:33
30. Judas Maccabaeus, Appendix. Recit: Not vain is all this storm of grief 0:50
31. Judas Maccabaeus, Appendix. Aria: Pious orgies, pious airs 2:59

Judas Maccabaeus: Guy de Mey, tenor
Israelite Woman: Lisa Saffer, soprano
Israelite Man: Patricia Spence, mezzo-soprano
Simon: David Thomas, bass
Priest / Messenger: Brian Asawa, countertenor
Eupolemus / Messenger: Leroy Kromm, bass-baritone

U.C.Berkeley Chamber Chorus
dir. John Butt

Philharmonia Baroque Orchestra
dir. Nicholas McGegan

BAIXE AQUI (Parte 1) – DOWNLOAD HERE (Part 1)

BAIXE AQUI (Parte 2) – DOWNLOAD HERE (Part 2)

PQP

.: interlúdio :. Pat Metheny – Trio 99->00

Vamos combinar que, nestes dias de semiferiados, vamos POSTAR APENAS OBRAS-PRIMAS para quem ficou trabalhando? Combinado! Então lá vai mais uma.

Depois de alguns trabalhos mais ou menos, Pat Metheny resolveu fechar o século XX com este extraordinário CD publicado no ano 2000, O MELHOR CD DE JAZZ DAQUELE ANO E TALVEZ DOS QUE VIERAM DEPOIS. Este disco faz com que eu não consiga reconhecer outro guitarrista deste nível no jazz de todos os tempos. Um disco cheio de sutilezas, de excelente repertório quase integralmente original e… por favor, que trio! Como disse um comentarista, trata-se de uma perfeita combinação de BOM GOSTO, TALENTO E DIVERSÃO. Metheny desfia uma SÉRIE ARREBATADORA DE GRANDES SOLOS e, se você é baterista, certamente se interessará pelo que Bill Stewart faz aqui.

Imperdível!

Pat Metheny – Trio 99->00

1. (Go) Get It 5:37
2. Giant Steps 7:54
3. Just Like The Day 4:43
4. Soul Cowboy 8:28
5. The Sun In Montreal 4:35
6. Capricorn 6:19
7. We Had A Sister 5:30
8. What Do You Want? 5:24
9. A Lot Of Livin’ To Do 5:29
10. Lone Jack 5:30
11. Travels 5:48

Pat Metheny, guitars
Larry Grenadier, bass
Bill Stewart, drums

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

Leonard Bernstein (1918-1990) – Missa

Eu poderia escrever 10 páginas sobre a deslumbrante Missa de Bernstein, mas vou tratar de resumir, até porque tempo é tudo o que não há em minha vida atualmente. A Missa foi uma encomenda da família Kennedy para ser apresentada na inauguração do John F. Kennedy Center de Washington, em 1971. Encomendaram qualquer peça; não estava previsto se seria uma Sonata para Piano ou uma peça gigantesca que envolvesse orquestra, cantores e dançarinos… O tema também era livre. E Bernstein utilizou a liberdade que lhe foi dada… Quando soube-se que o compositor estava escrevendo uma Missa sobre textos da Missa católica, houve grande alegria por parte dos organizadores do evento, pois John Kennedy foi o primeiro presidente católico dos EUA e Bernstein fora sensível ao fato.

Mal sabiam eles que no que estavam se metendo. Bernstein fez ressucitar um certo trope, que seriam inserções ou comentários à missa que entravam a qualquer momento. Isto existe desde a Idade Média e são peças vocais que servem para explicar o latinório da Missa. Só que estávamos em 1971, eram tempos muito controversos e Lenny mostrou-se um perfeito ateu ao tecer comentários demolidores em seus tropes que misturam blues, rock e marchas militares. Alguns versos:

I believe in God,
But does God believe in me?
I’ll believe in any god
If any god there be.

I believe in one God,
But then I believe in three.
I’ll believe in twenty gods
If they`ll believe in me.

What I need I don’t have
What I have I don’t own
What I own I don’t want
What I want, Lord, I don’t know.

What I say I don’t feel
What I feel I don’t show
What I show isn’t real
What is real, Lord-I don’t know,
No, no, no-I don’t know.

O texto da Missa é do próprio Bernstein e de Stephen Schwarz. O trope Half of the People foi escrito por Paul Simon. Ao final da primeira apresentação, a platéia permaneceu três minutos em silêncio — uma eternidade certamente causada pelo pasmo frente a notável provocação de Lenny –, mas depois prorrompeu em aplausos de quase trinta minutos.

ABSOLUTAMENTE IMPERDÍVEL! Este é meu presente de Natal!

Ah, como não faz sentido ouvir sem saber o que está sendo cantado, coloco abaixo a letra completa da Missa.

Leonard Bernstein – Missa (Uma peça de teatro para cantores, músicos e dançarinos)

Disc: 1

1. Part 1. Devotions before Mass. 1. Antiphon. Kyrie eleison
2. Part 1. Devotions before Mass. 2. Hymn and Praise. A simple song
3. Part 1. Devotions before Mass. 3. Responsory. Alleluia
4. Part 2. First Introit (Rondo). 1. Prefatory Prayers
5. Part 2. First Introit (Rondo). 2. Thrice – Triple Canon. Dominus vobiscum
6. Part 3. Second Introit. 1. In nomine Patris
7. Part 3. Second Introit. 2. Prayer for the Congregation (Chorale: “Almighty Father”)
8. Part 3. Second Introit. 3. Epiphany
9. Part 4. Confession. 1. Confiteor
10. Part 4. Confession. 2. Trope. I don’t know
11. Part 4. Confession. 3. Trope. Easy
12. Part 5. Meditation No. 1
13. Part 6. Gloria. 1. Gloria tibi
14. Part 6. Gloria. 2. Gloria in excelsis
15. Part 6. Gloria. 3. Trope. Half of the People
16. Part 6. Gloria. 4. Trope. Thank you
17. Part 7. Meditation No. 2
18. Part 8. Epistle. The Word of Lord
19. Part 9. Gospel-Sermon. God said

BAIXE AQUI O CD1 – DOWNLOAD CD1 HERE

Disc: 2

1. Part 10. Credo. 1. Credo in unum Deum
2. Part 10. Credo. 2. Trope. Non Credo
3. Part 10. Credo. 3. Trope. Hurry
4. Part 10. Credo. 4. World Without End
5. Part 10. Credo. 5. Trope. I Believe in God
6. Part 11. Meditation No. 3 (De profundis, part 1)
7. Part 12. Offertory (De profundis, part 2)
8. Part 13. The Lord’s Prayer. 1. Our father…
9. Part 13. The Lord’s Prayer. 2. Trope. I Go On
10. Part 15. Agnus Dei
11. Part 16. Fraction. Things Get Broken
12. Part 17. Pax: Communion. Secret Songs

BAIXE AQUI O CD2 – DOWNLOAD CD2 HERE

William Elliott,
Maeretha Stewart,
Kimberly Keeton,
Tom Carpender,
Nile Norton,
Kate Berenson,
John Manno,
Angela Doctor,
Michael Timm,
Lark Coryell,
Katy Stephan,
Bryan Matheson,
Isabelle Vosskuhler,
Charles Magruder,
Julian Frischling,
Doug Boyd,
John Stenzel,
June Magruder,
Frazier Stevenson,
Marie-Louise Modersohn,
Jim Hale,
Larry Rose,
Adrienne Albert,
Kathie Longinotti,
Eric Freeman,
Tobias Lehmann,
John Paddock,
Sigurd Brauns,
Benjamin Scott,
Benjamin Grant,
Marc Accornero,
Rene Vosskuhler,
Eric Lipsitt,
Jerry Hadley, celebrante

Sigurd Brauns, órgão

Pacific Mozart Ensemble, Richard Grant e Lynne Morrow
Rundfunkchor Berlin, Simon Halsey
Sttats- um Domchor Berlin, Kai-Uwe Jirka
Deutsches Symphonie-Orchester
Kent Nagano

Letra completa:

Text from the Liturgy of the Roman Mass
Additional Texts by
Stephen Schwartz and Leonard Bernstein

I. DEVOTIONS BEFORE THE MASS

1. Antiphon: Kyrie eleison

Soprano
Kyrie eleison!
Lord, have mercy!

Bass
Kyrie eleison!
Lord, have mercy!

Soprano and Alto
Christe eleison!
Christ, have mercy!

Tenor and Baritone
Christe eleison!
Christ, have mercy!

2. Hymn and Psalm: “A Simple Song”

Celebrant
Sing God a simple song
Lauda, Laude…
Make it up as you go along
Laude, Laude…
Sing like you like to sing
God loves all simple things
For God is the simplest of all.

I will sing the Lord a new song
To praise Him, to bless Him, to bless the Lord.
I will sing His praises while I live
All of days.

Blessed is the man who loves the Lord,
Blessed is the man who praises Him.
Lauda, Lauda, Laude…
And walks in His ways.

I will life up my eyes
To the hills from whence comes my help.
I will lift up my voice to the Lord
Singing Lauda, Laude.

For the Lord is my shade,
Is the shade upon my right hand
And the sun shall not smite me by day
Nor the moon by night…
Blessed is the man who loves the Lord –

Lauda, Lauda, Laude –
And walks in His ways.

Lauda, Lauda, Laude
Lauda, Lauda di da di day…
All of my days.

3. Responsory: Alleluia

Six Solo Voices
Du bing, du bang, du bong, etc.

Alleluia!
Alleluia! etc.

II. FIRST INTROIT (Rondo)

1. Prefatory Prayers

Street Chorus
Kyrie eleison!
Christe eleison!
Lord have mercy!
Christ have mercy!

Gloria Patri et Filio,
Et Spiritui Sancto!
Glory be to the Father, and to
the Son, and to the Holy Spirit!

Sicut erat in principio
Et nunc et semper,
Et in saecula saeculorum. Amen
As it was in the beginning,
Is now and ever shall be,
World without end. Amen.

Basses
Introibo ad altare Dei.
I will go up to the alter of God.

Tutti
Ad Deum qui laetificat
juventutem meam.
To God, who gives joy to my youth.

Women
Asperges me, Domine,
Hyssopo, et mundabor.
Thou shalt sprinkle me with hyssop,
O Lord, and I shall be cleansed.

Two Sopranos
Emitte lucem tuam,
Et veritatem tuam.
Send forth Thy light,
and Thy truth.

Altos
Ostende nobis, Domine
Show us, Lord

Basses
Domine!
Lord!

Altos
Ostende nobis
Misericordiam tuam.
Show us
Thy mercy.

Soprano
Vidi aquam egredientem
De templo latere dextro
Et omnes ad quos pervenit
Aqua ista salvi facti sunt,
Et dicent:
I saw the water issuing from
the right side of the temple
And all those to whom it comes
Are saved by that very water
And say:

Tutti
Alleluia, alleleluiaia! etc.
Alleluia, alleleluiaia! etc.

Boys’ Choir
Kyrie eleison!
Lord, have mercy!

Chorus
Christe eleison!
Christ, have mercy!

Boy (solo)
Here I go up to the altar of God.
In I go, up I go
To God who made me young
To God who made me happy
To God who makes me happy to be young.

Street Chorus and Boys’ Choir
Alleluia!

2. Thrice-Triple Canon: Dominus vobiscum

Celebrant
Dominus vobiscum.
The Lord be with you.

Boys’ Choir
Et cum spiritu tuo.
And with thy spirit.

All
Dominus vobiscum.
Et cum spiritu tuo.
The Lord be with you.
And with thy spirit.

III. SECOND INTROIT

1. In nomine Patris

Celebrant
In the name of the Father, and of
the Son, and of the Holy Spirit

Tape
In nomine Patris, et Filii, et
Spiritus Sancti, Amen.

Celebrant
Let us rise and pray.

Celebrant
Let us rise and pray.

Celebrant
Almighty Father, bless this house. And bless and protect all who are assembled in it.

2. Prayer for the Congregation (Chorale: “Almighty Father”)

Choir
Almighty Father, incline Thine ear:
Bless us and all those who have gathered here
Thine angel send us
Who shall defend us all
And fill with grace
All who dwell in this place.
Amen.

3. Epiphany

IV. CONFESSION

Celebrant
I confess to Almighty God, to blessed Mary ever Virgin,
to blessed Michael the archangel, to blessed
John the Baptist, to the holy apostles, Peter and Paul…

1. Confiteor

Confiteor Deo omnipotenti,
Beatae Mariae, semper Virgini,
Beato Michaeli archangelo,
Beato Joanni Baptistae,
Sanctis Apostolis Petro
et Paulo,
Omnibus sanctis,
Et vobis, fratres:
Quia peccavi nimis cogitatione,
verbo et opere:
Mea culpa, mea culpa,
mea maxima culpa.
Ideo precor beatam Mariam
semper Virginem,
Beatum Michaelem Archangelum,
beatum Joannem Baptistam,
Sanctos Apostolos Petrum
et Paulum,
Omnes sanctos, et vos, fratres,
Orare pro me
Ad Dominum Deum nostrum.
I confess Almighty God,
To blessed Mary ever Virgin,
To blessed Michael the archangel,
To blessed John the Baptist,
To the holy apostles Peter
and Paul,
To all the saints,
And to you, brothers:
That I have sinned exceedingly in
Thought, word and deed:
Through my fault, through
my own most grievous fault.
Therefore I beseech the Blessed
Mary ever Virgin,
Blessed Michael the archangel,
Blessed John the Baptist,
The holy apostles Peter
and Paul,
All the saints, and you, brothers,
To pray for me
To the Lord our God.

2. Trope: “I Don’t Know”

Male Street Chorus
Confiteor, Confiteor…

First Rock Singer
Lord, I could go confess
Good and loud, nice and slow
Get this load off my chest
Yes, but why, Lord-I don’t know.

I don’t know why every time
I find a new love I wound up destroying it.
I don’t know why I’m
So crazy-minded, I keep on kind of enjoying it-
Why I drift off to sleep
With pledges of deep resolve again,
Then along comes the day
And suddenly they dissolve again-
I don’t know…

(with Descant)

What I say I don’t feel
What I feel I don’t show
What I show isn’t real
What is real, Lord-I don’t know,
No, no, no-I don’t know.

3. Trope: “Easy”

First Blues Singer
Well, I went to the holy man and I confessed…
Look, I can beat my breast
With the best.
And I’ll say almost anything that gets me blessed
Upon request…

It’s easy to shake the blame for any crime
By trotting out that ‘mea culpa’ pantomime:
‘Yes, yes, I’m sad, I sinned, I’m bad.’
Then go out and do it one more time.

Second Rock Singer
I don’t know where to start
There’s so much I could show
If I opened my heart
But how far, Lord, but how far can I go?
I don’t know.

Second Blues Singer
If you asked me to join you in some real good vice
Now that might be nice
Once or twice
But don’t look for sacraments or sacrifice
They’re not worth the price

It’s easy to have yourself a fine affair
Your body’s always ready, but your soul’s not there
Don’t count on trust
Come love, come lust,
It’s so easy when you just don’t care.

Third Rock Singer
What I need I don’t have
What I have I don’t own
What I own I don’t want
What I want Lord, I don’t know.

Third Blues Singer
If you ask me to sing you verse that’s versatile
I’ll be glad to beguile you
For a while
But don’t look for content beneath the style
Sit back and smile

It’s easy for you to dig my jim-jam jive,
And, baby, please observe how neatly I survive.
And what could give
More positive
Plain proof that living is easy when you’re half alive.

All Three Rock Singers
Lord, I could go confess…

All Three Blues Singers
Easy…

All Three Rock Singers
Good and loud, nice and slow…

All Three Blues Singers
Easy…

Choir
Beatam Mariam semper Virginem (Ideo precor)
Beatum Michaelem Archangleum, beatum Joannem Baptistam,
Sanctos Apostolos Petrum et Paulum,
Omnes sanctos, et vos, fratres,
Orate pro me
Ad Dominum Deum nostrum.

All Six Soloists
What I say I don’t feel
What I feel I don’t show
What I show isn’t real
What is real, Lord-I don’t know,
No, no, no-I don’t know.

First Rock Singer
Come on, Lord, if you’re so great
Show me how, where to go
Show me now-I can’t wait
Maybe it’s too late,
Lord,
I don’t know…

First Blues Singer
Confiteor….

Celebrant (speaking)
God forgive you.

All (speaking)
God forgive us all.

Celebrant
The Lord be with you.

All
And with your spirit.

Celebrant
Let us pray.

V. MEDITATION NO. 1

VI. GLORIA

1. Gloria tibi

Celebrant
Gloria tibi, Gloria tibi,
Gloria!
Glory to You, Glory to You
Glory!

Boys’ Choir
Gloria tibi, Gloria tibi,
Gloria!
Glory to You, Glory to You
Glory!

Celebrant and Boys’ Choir
Gloria Patri,
Gloria Filio,
Et Spiritui Sancto.
Laudamus te,
Adoramus te,
Glorificamus te,
Benedicimus te.
Glory to the Father,
Glory to the Son,
And the Holy Spirit.
We praise You,
We adore You,
We glorify You,
We bless You.

Gloria Patri
Gloria Filio
Et Spiritui Sancto.
Gloria!
Glory to the Father,
Glory to the Son,
And the Holy Spirit.
Glory

Celebrant
Glory to God in the Highest and Peace on Earth to Men of Good Will!

2. Gloria in excelsis

Choir
Gloria in excelsis Deo,
et in terra pax hominibus
bonae voluntatis.
Laudamus te,
Adoramus te,
Benedicimus te.
Glorificamus te.
Gratias agimus tibi propter
magnam gloriam tuam:
Domine Deus, Rex caelestis.
Deus Pater omnipotens.
Domine Fili unigenite,
Jesu Christe;
Domine Deus, Agnus Dei,
Filius Patris;
Qui tollis peccata
mundi,
miserere nobis;
suscipe deprecationem nostram;
Qui sedes ad dexteram Patris,
miserere nobis.
Quoniam tu solis Sanctus,
Tu solus Dominus,
Tu solus Altissimus:
Jesu Christe,
Cum Sancto Spiritu: in gloria
Dei Patris, Amen.
Glory to God in the highest
And on earth peace to men of
good will.
We praise Thee,
We adore Thee,
We bless Thee,
We glorify Thee.
We give Thee thanks for Thy
great Glory:
Lord God, heavenly King,
God the Almighty Father.
Lord Jesus Christ, only-begotten
Son;
Lord God, Lamb of God, Son of
the Father:
Who takest away the sins of the
world,
have mercy upon us;
Receive our prayer;
Thou who sittest at the right hand
of the Father, have mercy upon us.
For Thou alone art the Holy One,
Thou alone art Lord,
Thou, Jesus Christ, alone art the
Most High,
With the Holy Spirit, in the glory
of God the Father. Amen.

3. Trope: “Half of the People”

Street Chorus and Band
Amen!
*Half of the people are stoned
And the other half are waiting for the next election.
Half the people are drowned
and the other half are swimming in the wrong direction.

* this quatrain was a Christmas present from Paul Simon. Gratias, L.B.

They call it Glorious Living
They call it Glorious Living
And baby where does that leave you,
You and your kind-

Choir
…miserere nobis, suscipe
deprecationem nostram…

Street Chorus and Band
—you and your youth and your mind?
Nowhere, Nowhere, Nowhere.

Half of the people are stoned
And the other half are waiting for the next election-

4. Trope: “Thank You.”

Soprano Solo
There once were days so bright
And nights when every cricket call seemed right
And I sang Gloria
Then I sang Gratias Deo
I knew a glorious feeling
of thank you and…
Thank you…

The bend of a willow
A friend and a pillow
A lover whose eyes
Could mirror my cries of Gloria…

And now, it’s strange
Somehow, though nothing much has really changed
I miss the Gloria
I don’t sing Gratias Deo
I can’t say quite when it happened
But gone is the…
…thank you…

Street Chorus
Half the people are drowned, and the other half
Are swimming in the wrong direction.

Celebrant
Let us pray.

VII. MEDITATION NO. 2 (orchestra)

VIII. EPISTLE: “The Word of the Lord”

Celebrant
Brothers: This is the gospel I preach; and in its service I have suffered hardships like a criminal; yea, even unto imprisonment; but there is no imprisoning the Word of God…

A Young Man
Dearly Beloved: Do not be surprised if the world hates you. We who love our brothers have crossed over to life, but they who do not love, abide in death. Everyone who hates his brother is a murderer.

Another Young Man
Dear Mom and Dad… Do not feel badly or worry about me. Nothing will make me change. Try to understand: I am now a man.

Celebrant
You can lock up the bold men
Go and lock up your bold men
And hold men in tow,
You can stifle all adventure
For a century or so.
Smother hope before it’s risen
Watch it wizen like a gourd,
But you cannot imprison
The Word of the Lord.

Celebrant and Chorus
No, you cannot imprison
The Word of the Lord.

Celebrant
For the Word
For the Word was at the birth of the beginning
It made the heavens and the earth and set them spinning,
And for several million years
It’s withstood all our forums and fine ideas.
It’s been rough
It’s been rough but it appears to be winning!

There are people who doubt it
There are people who doubt it and shout it out loud,
Oh, they bellow and they bluster ‘til they muster up a crowd.
They can fashion a rebuttal that’s as subtle as a sword,
But they’re never gonna scuttle the Word of the Lord.

Celebrant and Chorus
No, they’re never gonna scuttle the Word of the Lord!

An Older Man
Dear Brothers: …I think that God has made us apostles the most abject of mankind. We hunger and thirst, we are naked, we are roughly handled, and we have no fixed abode…They curse us and we bless. They persecute us and we suffer it…They treat us as the scum of the earth, the dregs of humanity, to this very day.

A Young Girl
Dear Folks: Jim looked very well on my first visit. With his head clean-shaven, he looked about 19 years old. He says the prison food is very good. For the first few days he’s not allowed any books except his Bible. When I hugged him he smelled so good, a smell of clean plain soap; like a child when you put him to bed.

Celebrant
All you big men of merit,
all you big men of merit
who ferret out flaws,
you rely on our compliance
with your science and your laws.

Find a freedom to demolish
while you polish some award,
but you cannot abolish the Word of the Lord.

Celebrant and Chorus
No, you cannot abolish
the Word of the Lord.

Celebrant
For the Word,
for the Word created mud and got it going
It filled our empty brains with blood and set it flowing
And for thousands of regimes
It’s endured all our follies and fancy schemes.
It’s been tough,
It’s been tough, and yet it seems to be growing!

O you people of power,
O you people of power, your hour is now.
You may plan to rule forever, but you never do somehow.

So we wait in silent treason until reason is restored
and we wait for the season of the Word of the Lord.
We await the season of the Word of the Lord.
We wait…we wait for the Word of the Lord…

IX. GOSPEL-SERMON: “God Said”

Preacher
God said: Let there be light.
And there was light.

Chorus
God said: Let there be night.
And there was night.

Preacher
God said: Let there be day.
And there was day…

Chorus
…day to follow the night.

Preacher
And it was good, brother

All
And it was good, brother

Preacher
And it was good, brother

All
And it was goddam good.

Preacher
God said: Let there be storms
Storms to bring life…

Chorus
…life in all of its forms,
Forms such as herds…

Preacher
…herds and gaggles and swarms
Swarms that have names…

Chorus
…names and numbers and norms.

Preacher
And it was good, brother

All
And it was good, brother

Preacher
And it was good, brother

All
And it was goddam good!

Preacher
God said: Let there be gnats
Let there be sprats…

Chorus
…sprats to gobble the gnats
So that the sprats…

Preacher
…sprats may nourish the rats,
Making them fat…

Chorus
…fat, fine food for the cats.

Preacher
And they grew fat, brother

All
And the grew fat, brother

Preacher
All but the gnats, brother

All
They all grew fearful fat.

Preacher
And God saw it was good

Chorus
God made it be good

Preacher
Created it good

Chorus
Created the gnats…

Preacher
…gnats to nourish the sprats…

Chorus
…sprats to nurture the rats

Preacher
And all for us big fat cats.

All
Us cats!

Chorus
And it was good, and it was good,
And it was good, and it was good.

First Solo
God said it’s good to be poor,
Good men must not be secure;
So if we steal from you,
It’s just to help you stay pure.

All
And it was good!

Chorus
And it was good! (etc.)

Second Solo (antiphonally with Chorus)
God said take charge of my zoo
I made these creatures for you;
So he won’t mind if we
Wipe out a species or two.

All
And it was good!

Chorus
And it was good! (etc.)

Third Solo
God said to spread His commands
To folks in faraway lands;
They may not want us there,
But man it’s out of our hands.

All
And it was good!

Chorus
And it was good! (etc.)

Fourth Solo
God said that sex should repulse
Unless it leads to results;
And so we crowd the world
Full of consenting adults.

All
And it was good!

Chorus
And it was good! (etc.)

Fifth Solo
God said it’s good to be meek
And so we are once a week;
It may not mean a lot
But oh, it’s terribly chic.

All
And it was good!

Chorus
And it was good! (etc.)

Preacher
God made us the boss
God gave us the cross
We turned it into a sword
To spread the Word of the Lord
We use His holy decrees
To do whatever we please

Chorus
Yeah!

Preacher
And it was good!

Chorus
Yeah!

All
And it was good, Yeah!
And it was goddam good!

Preacher
God said: Let there be light.
And there was light.

Chorus
God said: Let there be night.
And there was night.

Preacher
God said: Let there be day.
And there was day…

Chorus
…day to follow the night.

Preacher
And it was good, brother!

Chorus
And it was good, brother!

Preacher
And it was good brother!

All
And it was…

X. CREDO

Celebrant
I believe in one God, the Father Almighty, maker of heaven and earth, and of all things visible and invisible. And in one Lord…(etc.)

1. Credo in unum Deum

Chorus and percussion on Quadraphonic tape
Credo in unum Deum,
Patrem omnipotentem,
Factorem caeli et terrae,
Visibilium omnium et
invisibilum.
Et in unum Dominum Jesum
Christum, Filium Dei unigenitum.
Et ex Patre natum ante omnia saecula.
Deum de Deo, lumen de lumine,
Deum verum de Deo vero.
Genitum, non factum,
consubstantialem Patri:
Per quem omnia
facta sunt.
Qui propter nos homines et
propter nostram salutem
descendit de caelis.
Et incarnatus est de Spiritu
Sancto
Ex Maria Virgine: et homo
factus est.
I believe in one God,
the Father Almighty,
Maker of heaven and earth,
And of all things visible
and invisible.
And in one Lord Jesus Christ, the
only-begotten Son of God.
Born of the Father before all
ages.
God of God, light of light,
true God of true God;
Begotten, not made, of one
essence with the Father:
Through whom all things were made.
Who for us men, and for our
salvation, came down from
heaven.
And was incarnate by the Holy
Spirit
Of the Virgin Mary: and was
made man.

2. Trope: Non Credo

First Solo
Et homo factus est
And was made man…

And you became a man
You, God, chose to become a man
To pay the earth a small social call
I tell you, sir, you never were
A man at all
Why?
You had the choice
when to live
When
To die
And then
Become a god again

Group
And was made man…

Solo
And then a plaster god like you
Has the gall to tell me what to do
To become a man
To show my respect on my knees
Go genuflect, but don’t expect guarantees
Oh
Just play it dumb
Play it blind
But when
I go
Then
Will I become a god again?

Group
Possibly yes, probably no…

Solo
Yes, probably no

Give me a choice
I never had a choice
Or I would have been a simple tree
A barnacle in a silent sea
Anything but what I must be
A man
A man
A man!

Group
Possibly yes, probably no…

Solo
You knew what you had to do
You knew why you had to die
You chose to die, and then revive again
You chose, you rose
Alive again
But I
I don’t know why
I should live
If only to die
Well, I’m not gonna buy it!

Group
Possibly yes, probably no…

Solo
I’ll never say credo.
How can anybody say credo?
I want to say cr…

Tape
Crucifixus etiam pro nobis
sub Pontio Pilato,
Passus, et sepultus est.
Et resurrexit tertia die,
secundum Scripturas.
Et ascendit in caelum:
Sedet ad dexteram Patris.
Et iterum venturus est
cum gloria
judicare vivos et mortuos.
He was also crucified for our sake
under Pontius Pilate,
suffered, and was buried.
And the third day He rose again
according to the Scriptures.
And He ascended into heaven:
And is seated at the right hand of
the Father. And He will come again
with glory
to judge the living and the dead.

3. Trope: “Hurry”

Second Solo
You said you’d come again
When?
When things got really rough
So you made us all suffer
While they got a bit rougher
Tougher and tougher
Well, things are tough enough.

So when’s your next appearance on the scene?
I’m ready
Hurry
Went to church for clearance and I’m clean
And steady
Hurry
While I’m waiting I can get my bags packed
Flags flown
Shoes blacked
Wings sewn
On…

Oh don’t you worry –
I could even learn to play the harp
You know it
Show it
Hurry
Hurry and come again.

Tape
Sedet ad dexteram
Patris.
Et iterum venturus est cum gloria
judicare vivos et mortuos:
Cujus regni non erit finis-
He is seated at the right hand of
the Father.
He will come again with glory
to judge the living and the dead:
Whose reign will be without end-

4. Trope: “World Without End”

Street Chorus
Non erit finis…
World without end…

Third Solo
Whispers of living, echoes of warning
Phantoms of laughter on the edges of morning
World without end spins endlessly on
Only the men who lived here are gone
Gone on a permanent vacation
Gone to await the next creation

World without end at the end of the world
Lord, don’t you know it’s the end of the world?
Lord, don’t you care if it all ends today?
Sometimes I’d swear that you planned it this way…

Dark are the cities, dead is the ocean
Silent and sickly are the remnants of motion
World without end turns mindlessly round
Never a sentry, never a sound
No one to prophesy disaster
No one to help it happen faster
No one to expedite the fall
On one to soil the breeze
No one to oil the seas
No one to anything
No one to anything
No one to anything at all…

Tape
Et in spiritum Sanctum, Dominum
et vivificantem:
Qui ex Patre Filio que
procedit.
Qui cum Patre, et Filio simul
adoratur, et conglorificatur:
Qui locutus est per Prophetas.
Et unam sanctam catholicam et
apostolicam Ecclesiam.
Confiteor unum baptisma in
remissionem peccatorum.
Et exspecto resurrectionem
mortuorum,
Et vitam venturi saeculi.
Amen.
I believe also in the Holy Spirit,
Lord and life-giver:
Who proceeds from the Father
and the Son.
Who together with the Father,
and the Son is adored, and glorified:
Who spoke through the prophets.
And I believe in one holy, catholic
and apostolic Church.
I acknowledge one baptism for
the remission of sins.
And I await the resurrection of
the dead,
And the life in the world to come.
Amen.

First Solo
You chose…You rose…
A man!…A man!…You chose!…You rose!

Second Solo
Hurry and come again…
Bags packed, wings sewn, Hurry!…Hurry!…

Third Solo
World without end, end of the world!
End of the world! Lord, don’t you care?
Lord, don’t you care?

5. Trope: “I Believe in God”

Fourth Solo
Amen! Amen! Amen!

Solo
I believe in God,
But does God believe in me?
I’ll believe in any god
If any god there be.
That’s a pact. Shake on that. No taking back.

I believe in one God,
But then I believe in three.
I’ll believe in twenty gods
If they’ll believe in me.
That’s a pact. Shake on that. No taking back.

Who created my life?
Made it come to be?
Who accepts this awful
Responsibility?

Is there someone out there?
If there is, then who?

Are you listening to this song
I’m singing just for you?

I believe my singing.
Do you believe it too?
I believe each note I sing
But is it getting through?

I believe in F sharp.
I believe in G.
But does it mean a thing to you
Or should I change my key?

How do you like A-flat?
Do you believe in C? –

Choir
Crucifixus etiam pro nobis –

Solo
Do you believe in anything
That has to do with me?

Street Chorus
I believe in God,
But does God believe in me?
I’ll believe in thirty gods
If they’ll believe in me.
That’s a pact. Shake on that. No taking back.

Solo
I’ll believe in sugar and spice,
I’ll believe in everything nice;
I’ll believe in you and you and you
And who…
Who’ll believe in me?

Celebrant
Let us pray.
LET US PRAY!

XI. MEDITATION NO. 3 (De Profundis, part 1)

Choir
De profundis clamavi ad te,
Domine;
Domine, audi vocem meam!
Fiant aures tuae intentae
Ad vocem obsecrationis meae.
Si delictorum memoriam
servaveris,
Domine, Domine, quis sustinebit?
Sed penes te est peccatorum
venia,
Ut cum reverentia serviatur
tibi.
Spero in Dominum;
Sperat anima mea in verbum eius.
Spero! Sperat!
From the depths I cried to you,
O Lord;
Lord, hear my voice!
Let your ears attend
The voice of my supplication.
If you, O Lord, remember only
our iniquities,
Lord, Lord, who can survive it?
But in your hands is the forgiveness
of sins,
That you may be served in
reverence.
I trust in the Lord;
My soul trusts in His word.

Celebrant
Memento, Domine – Remember, O Lord, Thy servants and handmaids…[ad lib. names of cast members]…and all here present, whose faith is known to Thee, and for whom we offer up this sacrifice. We beseech Thee in the fellowship of communion, graciously to accept it and to grant peace to our days.

XII. OFFERTORY (De Profundis, part 2)

Boys’ Choir
Exspectat anima mea Dominum
Magis quam custodes
auroram
Exspectet Israel Dominum,
Quia penes Dominum
Misericordia et copiosa penes
eum redemptio:
Et ipse redimet Israel ex
omnibus iniquitatibus eius.
Gloria Patri.
My soul waits for the Lord
More than they who wait for the
morning-
Let Israel wait for the Lord,
For with the Lord is compassion
And with Him is plentiful
redemption:
And He will redeem Israel from all
its iniquities.
Glory to the Father.

XIII. THE LORD’S PRAYER

1. Our Father…

Celebrant
Our Father, who art in heaven
Hallowed by Thy name.
Thy kingdom come
Thy will be done, on earth as it is in heaven.
Give us this day our daily bread
And forgive us our trespasses
As we forgive those who trespass against us. And lead us not into temptation
But deliver us from evil. Amen.

2. Trope: “I Go On”

When the thunder rumbles
Now the Age of Gold is dead
And the dreams we’ve clung to dying to stay young
Have left us parched and old instead…
When my courage crumbles
When I feel confused and frail
When my spirit falters on decaying altars
And my illusions fail,

I go on right then.
I go on again.
I go on to say
I will celebrate another day…
I go on…

If tomorrow tumbles
And everything I love is gone
I will face regret
All my days, and yet
I will still go on… on…
Lauda, Lauda, Laude
Lauda, Laude di da di day…

XIV. SANCTUS

Celebrant
Holy!
Holy!
Holy is the Lord God of Hosts! Heaven and earth are full of Thy glory!

Boys’ Choir (calling from side to side)
Sanctus, Sanctus, Sanctus
Dominus Deus Sabaoth.
Holy, Holy, Holy
Lord God of Hosts.

Pleni sunt coeli et terra
Gloria tua.
Heaven and earth are full of
Thy glory.

Osanna, Osanna, Osanna!
Hosanna, Hosanna, Hosanna!

Boys’ Choir
Benedictus qui venit in
nomine Domini.
Blessed is he who comes in the
name of the Lord.

Osanna, Osanna, Osanna in
excelsis!
Osanna in excelsis!
Hosanna, Hosanna, Hosanna in
the highest!
Hosanna in the Highest!

Celebrant
Mi… Mi…
Mi alone is only mi.
But mi with sol
Me with soul
Mi sol
Means a song is beginning
Is beginning to grow
Take wing, and rise up singing
From me and my soul.
Kadosh! Kadosh! Kadosh!
Holy! Holy! Holy!

Choir
Kadosh, Kadosh, Kadosh
Adonai ts’va-ot
M’Lo chol ha-aretz k’vodo
Holy! Holy! Holy!
Lord God of Hosts.
All the heavens and earth are full
of His glory.

(With Street Chorus)
Singing: Holy, Holy, Holy
Lord God of Hosts.
All the heavens and earth
Are full of His glory.

Choir
Kadosh, Kadosh, Kadosh
Adonai ts’va-ot
M’Lo chol ha-aretz k’vodo
Baruch ha’ba
B’shem Adonai
B’shem Adonai!
Holy, Holy, Holy
Lord God of Hosts.
All the heavens and earth are full
of His glory.
Blessed is he who comes
In the name of the Lord
In the name of the Lord!

All Voices
Sanctus!
Sanctus!
Holy!
Holy!

XV. AGNUS DEI

Male Soloists
Agnus Dei,
Agnus Dei, qui tollis peccata
mundi,
Agnus Dei;
Agnus Dei, qui tollis peccata
mundi
Miserere, miserere nobis!
Miserere, miserere nobis!
Lamb of God,
Lamb of God, who takest
away the sins of the world
Lamb of God;
Lamb of God, who takest
away the sins of the world
Have mercy, have mercy on us!
Have mercy, have mercy on us!

Male and Female Soloists
Agnus Dei,
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi,
Agnus Dei;
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi
Miserere, Miserere nobis!
Miserere, Miserere nobis!

All Soloists and Street Chorus
Agnus Dei,
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi;
Dona nobis pacem!
Dona nobis pacem!
Pacem! Pacem!
Give us peace!
Give us peace!
Peace! Peace!

Celebrant (speaking)
Hoc est enim corpus meum!
This is my Body!

Chorus (Men)
Dona…nobis…pacem…

Celebrant (grasping the Chalice)
Hic est enim Calix Sanguinis Mei!
This is the Chalice of My Blood!

Chorus
Dona… nobis… pacem…

Celebrant
Hostiam puram
Pure offering!

Chorus (Women)
Dona nobis pacem-

Celebrant
Hostiam sanctam…
Holy offering…

Chorus (Women)
Dona nobis pacem –

Celebrant
Hostiam immaculatam…
Immaculate offering…

Chorus (Men)
Dona nobis pacem –

Chorus (Women)
Pacem –

Full Chorus
Pacem! Pacem!

Street Chorus plus Choir
Agnus Dei,
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi
Dona nobis pacem!
Dona nobis pacem!
Pacem! Pacem!

Celebrant
LET US PRAY!

Choir (Women)
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi

Choir (Men)
Miserere nobis.

Celebrant
Non sum dignus, Domine.
I am not worthy, Lord.

Choir (Women)
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi

Choir (Men)
Miserere nobis!

Celebrant
I am not worthy, Lord.

Choir (Women)
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi!

Choir (Men)
Dona nobis pacem!

Celebrant
Corpus!
Body!

Choir
Pacem!

Celebrant
Calix!
Chalice!

Choir
Pacem! Pacem!
Dona nobis pacem!

Celebrant
PANEM!
BREAD!

Choir
Dona pacem! Pacem!
Dona nobis pacem!

Choir (the music turning imperceptibly into Blues-stanzas)
Dona nobis, nobis pacem,
Pacem dona, dona nobis,
Nobis pacem, pacem dona
Dona nobis, nobis pacem,
Pacem dona, dona nobis…

Nobis pacem, pacem dona,
Dona nobis, nobis pacem,
Pacem dona, dona nobis,
Nobis pacem, pacem dona,
Dona nobis, nobis pacem.

Tenor Solo (gradually joined by five other male soloists)
We’re not down on our knees,
We’re not praying,
We’re not asking you please,
We’re just saying:
Give us peace now and peace to hold on to
And God give us some reason to want to
Dona nobis, Dona nobis,

Men (and a few Women)
You worked six days and rested on Sunday.
We can tear the whole mess down in one day.
Give us peace now and we don’t mean later.
Don’t forget you were once our creator!
Dona nobis, Dona nobis.

Men
We’ve got quarrels and qualms and such questions,
Give us answers, not psalms and suggestions.
Give us peace that we don’t keep on breaking,
Give us something or we’ll just start taking!
Dona nobis, Dona nobis.

All
We’re fed up with your heavenly silence,
And we only get action with violence,
So if we can’t have the world we desire,
Lord, we’ll have to set this one on fire!
Dona nobis, Dona nobis.

XVI. FRACTION: “Things Get Broken”

Celebrant
PA…CEM!
PA…CEM!!
PA…CEM!!!

Celebrant
Look…Isn’t that – odd…
Red wine – isn’t red – at all…
It’s sort of – brown…brown and blue…
I never noticed that.
What are you staring at?
Haven’t you ever seen an accident before?

Look…Isn’t that – odd…
Glass shines – brighter –
When it’s – broken…
I never noticed that.

How easily things get broken.
How easily things get broken.
Glass – and brown wine –
Thick – like blood…
Rich – like honey and blood…

Hey – don’t you find that funny?
I mean, it’s supposed to be blood…
I mean, it is blood…His…
It was…
How easily things get broken…

What are you staring at?
Haven’t you ever seen an accident before?

Come on, come on, admit it,
Confess it was fun –
Wasn’t it?
You know it was exciting
To see what I’ve done.

Come on, you know you loved it.
You’re dying for more.
Wasn’t it smashing
To see it all come crashing
Right down to the floor!

Right!
You were right, little brothers,
You were right all along.
Little brothers and sisters,
It was I who was wrong –
So earnest, so solemn,
As stiff as a column,

“Lauda, Lauda, Laude.”
Little brothers and sisters,
You were right all along!
It’s got to be exciting,
It’s got to be strong.

Come on! Come on and join me,
Come join in the fun:

Shatter and splatter
Pitcher and platter
What do we care?
We won’t be there!
What does it matter?
What does it…
…matter…

Our Father, who art in Heaven,
Haven’t you ever seen an accident before?

Listen…Isn’t that – odd…
We can – be – so still…
so still and – numb…
How easily things get quiet.

Quiet… God is very ill…
We must… all be very still…
His voice… has grown so small,
Almost… not there at all…
Don’t you cry…
Lullaby…
Sleep…
Sleep…

Shh…
Shh…
Pray, pray… you sons of men
Don’t let… him die again

Stay, oh stay…
Domine…
Stay…

Why are you waiting?
Just go on without me
Stop waiting
What is there about me
That you’ve been respecting
And what have you all been
Expecting to see?

Take a look, there is nothing
But me under this,
There is nothing you’ll miss!
Put it on, and you’ll see
Any one of you can be
Any one of me!

What?
Are you still waiting?
Still waiting for me,
Me alone,
To sing you into heaven?
Well, you’re on your own.

Come on, say it,
What has happened to
All of your vocal powers?
Sing it, pray it.
Where’s that mumbo and jumbo
I’ve heard for hours?

Praying and pouting,
Braying and shouting litanies,
Chanting epistles,
Bouncing your missals
On your knees…

Go on whining,
Pining, moaning, intoning,
Groaning obscenities!
Why have you stopped praying?
Stopped your Kyrieing?
Where is your crying and complaining?
Where is your lying and profaning?
Where is your agony?
Where is your malady?
Where is your parody
Of God – said –
Let there be and there was
God said:
Let there Beatam Mariam semper Virginem,
Beatam miss the Gloria,

I don’t sing Gratias
Agimus tibi propter magnam
Gloriam tu – am – en…
Amen. Amen.

I’m in a hurry –
And come again.
When?
You said you’d come…

Come love, come lust,
It’s so easy if you just
Don’t care-

Lord, don’t you care…

…if it all ends today…

…profundis clamavi
Clamavi ad te,
Domine, ad Dominum,
Ad Dom…

…A-donai – don’t know –
I don’t no – bis…
Miserere nobis…

Mi-se…mi…
Mi alone is only me…
But mi with so…
Me with s…mi…

Oh, I suddenly feel every step I’ve ever taken,
And my legs are lead
And I suddenly see every hand I’ve ever shaken,
And my arms are dead
I feel every psalm that I’ve ever sung
Turn to wormwood on my tongue.
And I wonder,
Oh, I wonder,
Was I ever really young?

It’s odd how all my body trembles,
Like all this mass
Of glass on the floor.
How fine it would be to rest my head,
And lay me down,
Down in the wine,
Which never was really red.
But sort of – brown…
And let not – another word –
Be spoken…

…Oh…

…How easily things get broken.

XVII. PAX: COMMUNION (“Secret Songs”)

Boy Soprano
Sing God a secret song
Lauda, Laude…
Lauda, Lauda, Laude.
Lauda, Lauda, Laudate.
Laude Deum,
Laudate Eum.
Praise, praise …
Praise God,
Praise Him.

Bass Solo
Lauda, Laude,
Lauda, Laude,
Laude Deum,
Laude Eum…

Bass Solo and Boy Soprano
Lauda, Lauda, Laudate…

First Couple
Lauda, Laude…

Lauda, Lauda, Lauda, Laude.
Lauda, Lauda, Laudate Deum.
Lauda, Lauda, Laudate Eum.
Laude Deum, Laudate Eum.

All
Pax tecum!
Peace be with you!

Boy Soprano and Celebrant
Lauda, etc.

All Voices, Including Stage Instrumentalists
Almighty Father, incline thine ear:
Bless us and all those who have gathered here –
thine angel send us –
Who shall defend us all;
And fill with grace
All who dwell in this place. Amen.

Voice On Tape
The Mass is ended; go in Peace.

PQP

K. Penderecki (1933) – Symphony No. 7 ‘Seven Gates of Jerusalem’

Apesar de não amá-lo como Clara Schumann, costumo gostar das obras de Penderecki. Porém, ouvi este disco com frieza e desatenção. Explico: muitas vezes estou trabalhndo enquanto ouço música e, desta vez, Penderecki apenas logrou captar minha atenção quando de um discurso que há lá pelo final da Sinfonia. Não direi que é ruim, direi somente que não me chamou a atenção, mesmo que tenha ouvido a obra por duas vezes. Também estou meio cheio desses caras modernos que quase só fazem música religiosa. Haja Deus para agüentar as repetidas louvações de Pärt e Penderecki! Devem ser pagos para fazê-las, não? Acho que vou publicar a Missa de Bernstein; servirá como espanador para o ranço católico — argh! — que grassa nesta postagem. (Peço desculpas aos crentes por minha franqueza). Tenho aquela super gravação do Nagano para a Harmonia Mundi. Me aguardem.

Penderecki – Symphony No. 7 ‘Seven Gates of Jerusalem’

1. Sym No.7: Part I: Magnus Dominus Et Laudabilis Nimis
2. Sym No.7: Part II: Si Oblitus Fuero Tui, Lerusalem
3. Sym No.7: Part III: De Profundis
4. Sym No.7: Part IV: Si Oblitus Fuero Tui, Lerusalem
5. Sym No.7: Part V: Lauda, Lerusalem, Dominum
6. Sym No.7: Part VI: ‘Hajeta Alai Jad Adonai’
7. Sym No.7: Part VII: Haec Dicit Dominus: Ecce Ego Do Coram Vobis Viam Vitae Et Viam Mortis

Ewa Podles (Alto)
Izabella Klosinska (Soprano)
Gustaw Holoubek (Spoken Vocals)
Bozena Harasimowicz (Soprano)
Romuald Tesarowicz (Bass)
Wieslaw Ochman (Tenor)

Warsaw National Choir
Warsaw National Philharmonic Orchestra
Kazimierz Kord

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

Gilberto Agostinho (1986) – Trio, Sonata para piano e outras peças

Hoje é um dia especialíssimo e escrevo esta introdução com a certeza de que o P.Q.P. Bach chegou a um ponto onde eu nunca imaginaria ser possível chegar. Hoje, temos a honra de divulgar em primeira mão a obra de um jovem compositor brasileiro. Vou dar a palavra para que ele se apresente e depois retorno.

Meu nome é Gilberto dos Santos Agostinho Filho, tenho vinte e dois anos e nasci em São Paulo. Quando pequeno estudei alguns anos de piano e flauta transversal, mas acabei abandonando meus estudos musicais quando tinha doze anos. Minha primeira composição data desta época, uma inocente e pequena peça para piano, mas minha professora de teoria deu pouca importância para ela. Acho que talvez tenha sido isso que atrasou em tantos anos a minha decisão de me tornar compositor. Desde pequeno fui muito sensível às críticas, apesar de estar conseguindo mudar isso radicalmente no momento. Aos dezessete anos fui aprovado no curso Engenharia Aeronáutica na Universidade de São Paulo, o qual freqüentei durante um ano pois, em seguida, percebi que a vida de engenheiro não me satisfazia. Procurei algo mais purista e fui parar na Física, a qual cursei por um pouco mais de um ano. Neste meio tempo retomei minhas aulas de música com uma professora alemã e viajei para Londres por três meses, dois acontecimentos que iriam mudar a minha vida. Em Londres percebi, depois de muitas crises, que eu queria mesmo era ser compositor. Nessa época eu já estava arriscando alguns rabiscos nas pautas, mas nada a ser levado a sério. Voltei a São Paulo e procurei um professor de composição. Topei com Mário Ficarelli, meu grande mestre e amigo, que durante um longo ano me guiou com a maior paciência do mundo. Também tive aulas de regência com Paulo Rydlevski, outra pessoa que me ajudou muito. Eu fui aprovado no curso de composição da ECA, que faz parte da Universidade de São Paulo, mas desde o princípio senti que aquilo também não era para mim. O curso era fraco e eu já tinha uma boa base musical, além de não ter recebido o apoio que procurava. Larguei o curso após apenas quatro ou cinco meses. Me apliquei como nunca após isso e fiquei praticamente um ano sem aulas de composição, vivendo como um monge: comendo, rezando e compondo. Rezando pela minha aprovação em alguma boa instituição européia, o que veio a se concretizar no meio deste ano. “Conservatório de Praga”, dizia a carta. Acho que ainda não acredito, mesmo estando aqui por mais de um mês. Atualmente estudo sob orientação do professor Otomar Kvech.

A respeito das composições aqui publicadas: a primeira é o meu “Trio para piano, flauta e violino”, minha mais recente composição. Acredito que seja uma das melhores peças que já escrevi. São cinco movimentos, nos quais os instrumentos tocam todos juntos apenas no primeiro e no último. Reservei os centrais para duos entre tais instrumentos. Em seguida vem a “Sonata para piano”, música mais pesada e intelectualizada. A sonata não agradou muita gente, mas eu ainda aposto minhas fichas nela. Acho que é uma boa composição. O trio surgiu justamente como uma contraposição a sonata pois queria ver se eu era capaz de compor algo diametralmente oposto. As outras peças, “Prelúdio para piano”, “Prelúdio para violão” e “Pequenas peças para flauta” são mais antigas, mas ainda guardo um grande carinho por elas.

Saibam todos que fiquei extremamente lisonjeado com o convite de postar minhas músicas no PQP. Sou um freqüentador assíduo deste blog, além de outros do OPS!. Espero que vocês gostem do que irão ouvir. Lamento muito o fato de as músicas não serem executadas por instrumentistas reais, e sim por um software, mas saibam que essa vida de compositor não é fácil e às vezes faltam tempo e paciência para procurar, convencer e ensaiar os músicos. Apesar disto, estou em busca de instrumentistas para gravar meu Trio, e se isso acontecer, terei imenso prazer em compartilhá-los com todos.

Quem se interessar em fazer algum comentário diretamente para mim, meu email é gsagostinho e estou no hotmail.com. Será um prazer para mim receber alguma mensagem.

Obrigado novamente, PQP, FDP, CDF, Clara, Blue Dog e CVL.

Eu conheci Gilberto através de e-mails e só depois ele mandou obras de sua autoria para que eu conhecesse. A primeira obra que ouvi é até hoje a minha preferida: a Sonata para Piano. Fiquei entusiasmadíssimo com seu primeiro e último movimentos (Allegro energetico e Fuga com variazione). Vocês sabem o quanto sou franco e penso que o Adagio meditativo seja bom, mas que fique abaixo da companhia. Os dois primeiros movimentos citados são realmente notáveis e, é claro, qualquer fuga logo recebe a simpatia deste filho de Bach, ainda mais esta.

O Trio é expansivo e feliz. O software que o executa deixa a desejar em sonoridade, mas dá para ouvir bem. O Trio também não é música fácil, é polifônico de cabo a rabo e penso que aqui não se repita o provável defeito da sonata. Inicia com um tremendo Allegro, segue um Adagio ainda melhor e nunca cai. Tudo é muito interessante e a ironia que se insinua no Scherzo comparece plenamente no Tempo di valse o qual é seguido por um Finale em que ouço citações de alguma música nordestina — algum baião — que não consigo identificar. É tudo bom humor e inventividade.

As Pequenas peças para flauta são ótimas, mas acho que uma delas – uma rápida – tem um parentesco irritante com o som do videogame de meu ex-vizinho. Pode ser efeito do software-executante. Não há nada a criticar no belo Prelúdio Nº 2 para piano. Gostei muito. O curto Prelúdio para violão é um triste noturno que me deixa com vontade de ouvir mais.

Há um fato importantíssimo que devo salientar: FALO DE UM JOVEM DE 22 ANOS e sou, digamos, um experiente ouvinte de muito boa música, interpretada por grandes artistas. Ou seja, sou um ouvinte exigente e tudo o que ouvi do Gilberto aponta para um baita compositor.

Fico muito feliz por ele ter concordado em expor-se (ou jogar-se) para o público (aos leões) do PQP.

Gilberto Agostinho – Trio, Sonata pata piano e outras peças

01 Agostinho – Trio – allegro.mp3
02 Agostinho – Trio – adagio.mp3
03 Agostinho – Trio – scherzo.mp3
04 Agostinho – Trio – tempo di valse.mp3
05 Agostinho – Trio – finale.mp3

06 Agostinho – Sonata – allegro energetico.mp3
07 Agostinho – Sonata – andante meditativo.mp3
08 Agostinho – Sonata – fuga con variazione.mp3

09 Agostinho – Pequenas peças para flauta.mp3

10 Agostinho – Prelúdio No2 para piano.mp3

11 Agostinho – Prelúdio para violão.mp3

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

Sergei Rachmaninov (1873 – 1943): The Isle of the Dead, Op.29 / Symphonic Dances, Op.45

Eu não gosto de Rachmaninov. Sofri silenciosamente enquanto mano FDP publicava seus Concertos para Piano, Variações sobre Paganini (ESSES DOIS SE MERECEM), Sinfonias e outros horrores. Mas, sabe como é, eu respeito meu irmão. Rach é um romântico tardio, um chato, um mela-cueca, um discursivo, um pentelho. Só que nesta semana ele se de mim vingou com juros.

Um pouco surpreso com os elogios histéricos que este CD de Ashkenazy e do Concertgebouw recebia por todos os cantos, resolvi voltar a enfrentar o ogro pegajoso. Deu tudo errado. Eu simplesmente amei! Como o ouvi tarde da noite, fui dormir com a perturbadora sensação de ter recebido FDP em meu corpo — nada físico, bem entendido; tudo espiritual. Achei que uma noite de sono me curaria da tragédia de ter gostado de obras de Rach. No outro dia, de estômago cheio e em CNTP, ouvi novamente a coisa. Olha, não cheguei a desmilingüir (essa trema some na unificação ortográfica), mas… É muito bom. É tri bom. Bom demais. Que maravilha.

Se vocês quiserem ler elogios mais abalizados, cliquem sobre o selo da Amazon acima. Há nove caras babando ali.

Vá lá, é imperdível.

Rachmaninov: The Isle of the Dead, Op.29 / Symphonic Dances, Op.45

01 – Die Toteninsel
02 – Symphonische Taenze – Non Allegro
03 – Symphonische Taenze – Andante Con Moto [Tempo Di Valse]
04 – Symphonische Taenze – Lento Assai – Allegro Vivace

Vladimir Ashkenazy
Concertgebouw Orchestra Amsterdam

BAIXE AQUI -DOWNLOAD HERE

PQP

Elliott Carter (1908) – 100 anos hoje e vivo! / Edgar Varèse (1883-1965)

O americano Elliott Carter é o decano dos compositores. Também é o compositor que mais viveu. Ganhou de Schütz, Haydn, Stravinsky, Sibelius e, penso de qualquer outro. Ainda estréia várias peças todos os anos e o 11 de dezembro de 2008 será comemorado em várias cidades. Este é o segundo CD de Carter que publico no PQP. Infelizmente, não tenho outros, pois sou um admirador recente deste compositor de absurda complexidade. A estréia desta Sinfonia ocorreu em 17 de fevereiro de 1977 e é a música mais inadequada para um aniversário, mais parecendo uma longa descida ao inferno. Mas… o que fazer? É o que tenho.

Imaginem que Carter foi aluno de Nadia Boulanger em Paris, no ano de 1930… Após a fase neoclássica regulamentar, ele passou a escrever música atonal, de notável complexidade rítmica. Compõe música orquestral e de câmara, assim como obras para instrumentos solo e vocal. Ao completar 99 anos, estreou sua única ópera, chamada What Next?

Carter / Varèse por Pierre Boulez

1 A Symphony of Three Orchestras
Composed by Elliott Carter
Performed by New York Philharmonic
Conducted by Pierre Boulez

2 Déserts for brass, percussion, piano & tape
Composed by Edgard Varèse
with InterContemporain Ensemble
Conducted by Pierre Boulez

3 Ecuatorial, for bass, chorus, brass, piano, organ, 2 ondes martenots & percussion
Composed by Edgard Varèse
with Choers de Radio-France + InterContemporain Ensemble
Conducted by Pierre Boulez

4 Hyperprisme, for winds and percussion
Composed by Edgard Varèse
with InterContemporain Ensemble
Conducted by Pierre Boulez

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

J. S. Bach (1685-1750) – Alio Modo com Fretwork

Não é nada comum um disco como este. Afinal, os consorts of viols já não existiam na época de Bach. O resultado é uma música triste, escura ou esmaecida, sem o colorido dos originais. Dá para ouvir, o som é bonito e bem gravado, mas o resultado não parece Bach. O repertório é basicamente de obras originalmente escritas para o órgão. Só que ficou esquisito, falso, forçado. As faixas 1 e 8 escaparam e sairam bem boas…

Bach – Alio modo (Passacaglia e outras obras para teclado transcritas para grupo de violas da gamba)

01 Pièce d’orgue (Fantasia), for organ in G major, BWV 572 (BC J83)
02 Wenn wir in höchsten Nöten sein, chorale prelude for organ (Orgel-Büchlein No. 43), BWV 641 (BC K70)
03 Prelude and Fugue, for keyboard No. 16 in G minor (WTC II/16), BWV 885 (BC L119)
04 Passacaglia and Fugue, for organ in C minor, BWV 582 (BC J79) Passacaglia in C minor, BWV 582 a 5
05 Kyrie, Gott Vater in Ewigkeit (I), chorale prelude for organ (Clavier-Übung III/1), BWV 669 (BC K1)
06 Christe, aller Welt Trost (I), chorale prelude for organ (Clavier-Übung No. 2), BWV 670 (BC K2)
07 Kyrie, Gott heiliger Geist (I), chorale prelude for organ (Clavier-Übung III/3), BWV 671 (BC K3)
08 Dies sind die heilgen zehn Gebot (II), chorale prelude for organ (Clavier-Übung III No. 11), BWV 678 (BC K10)
09 Fughetta super Dies sind die heilgen zehn Gebot, for organ (Clavier-Übung III/11), BWV 679 (BC K11)
10 Prelude and Fugue, for keyboard No. 22 in B flat minor (WTC I/22), BWV 867 (BC L101)
11 Aus tiefer Not schrei ich zu dir (I), chorale prelude for organ á 6 (Clavier-Übung III/18), BWV 686 (BC K18)
12 Prelude and Fugue, for organ in E flat major (“St. Anne;” Clavier-Übung III/26), BWV 552 (BC J16) Fugue in E-flat major, “St Anne”, BWV 552.2 a 5 (Clavier Übung III)
13 Vor deinen Thron tret ich hiermit (I), chorale prelude for organ (Achtzehn Choräle No. 18), BWV 668 (BC K91)
14 Prelude and Fugue, for keyboard No. 11 in F major (WTC II/11), BWV 880 (BC L114)
15 Wir glauben all an einen Gott (I), chorale prelude for organ, BWV 680 (BC K12)
16 Prelude and Fugue, for keyboard No. 4 in C sharp minor (WTC I/4), BWV 849 (BC L83) Fugue IV in D minor (originally, C-sharp), BWV 849 a 5 (Well-Tempered Clavier, Book I)
17 The Musical Offering (Musikalisches Opfer), for keyboard and chamber instruments, BWV 1079 Ricercare, BWV 1079 a 6
18 Canon triplex á 6, for 4 unspecified instruments (or keyboard) in G major (“Portrait Canon”), BWV 1076

Fretwork – Wendy Gillespie, William Hunt, Julia Hodgson, Susanna Pell, Richard Campbell, Richard Boothby

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

.: interlúdio :. John Surman – Upon Reflexion (1979)

Durante anos disse que era Upon Reflexion era o melhor LP/CD editado pela grande ECM. Hoje, eles lançam tanta coisa que talvez fosse perigoso manter esta opinião.

O disco abre com a espetacular Edges Of Illusion cujo solo decorei de tanto ouvir o LP desde 1980. Tal solo vem do sax barítono de Surman com algumas fundamentais intervenções melódicas do sax soprano. O curto ostinato viajandão do fundo deve-se aos sintetizadores. O som dos saxofones de Surman é algo.

O ostinato da agitada Filigree vem de diversos saxofones sobrepostos e somem maravilhosa Caithness To Kerry, escrita para sax soprano solo. Alegre, ingênua e pastoril em sua absoluta falta de acompanhamento, parece ter sido composta pelo louco da aldeia. O louco some no sonoridade de jazz clássico de Beyond a Shadow, uma bela e negra composição do inglês, com acompanhamento de sintetizadores, saxofones e participação decisiva do clarone (bass clarinet).

O lado 2 de meu antigo disco começava com Prelude And Rustic Dance. O louco da aldeia, já com os antipsicóticos em dia, organiza uma cortina de agitados saxofones para o solo de sax soprano de Surman. A poética e tranqüila The Lamplighter acalma as coisas, preparando a área para a curta correria de Following Behind, uma brincadeira com ecos. Constellation talvez seja a melhor composição do disco. No ostinato voltam com tudo os sintetizadores.

CD absolutamente imperdível.

John Surman: Upon Reflection

1. Edges Of Illusion 10:10
2. Filigree 3:41
3. Caithness To Kerry 3:51
4. Beyond A Shadow 6:40
5. Prelude And Rustic Dance 5:14
6. The Lamplighter 6:19
7. Following Behind 1:24
8. Constellation 8:16

all composed by Surman
recorded May 1979, Talent Studio, Oslo

John Surman, baritone and soprano saxophones, bass clarinet, synthesizers

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

Gavin Bryars (1943): Farewell To Philosophy (1997)

Mais um disco genial de Gavin Bryars. Um tranqüilo Concerto para Violoncelo de feições neoclássicas, o tal Farewell to Philosophy, algo bastaste sintomático quando vindo de um filósofo que abandonou tudo pela música (e parece ter sido um triste abandono); uma “Música” — ao estilo daquilo que Bartók chamava de “Música” — para instrumentos de percussão que para mim é o grande momento do disco e que leva o bem humorado título de One Last Bar Then Joe Can Sing, realmente algo que achei espetacular; e By the Vaar um ultra jazzístico noturno erudito para orquestra de cordas e baixo acústico. Note-se que o baixista não é qualquer um, mas o sempre bem-vindo Charlie Haden. Temos, neste último trabalho, uma das mais belas aproximações entre o jazz e a música erudita, gêneros cada dia mais próximos.

CD absolutamente imperdível para quem se interessa pelo trabalho dos compositores eruditos do século XXI, cada vez mais estimulantes e acessíveis aos ouvintes normais.

Gavin Bryars: Farewell To Philosophy

Cello Concerto
1. [Movement 1]
2. Più mosso
3. [Movement 3]
4. [Movement 4]
5. The Philosopher
6. Poco meno mosso
7. Farewell (a tempo)

Julian Lloyd Webber, Cello
English Chamber Orchestra
James Judd

One Last Bar Then Joe Can Sing
8. Lento
9. Più mosso
10. Coda

Nexus percussion ensemble

By the Vaar (solo bass Charlie Haden)
11. [Movement 1]
12. [Movement 2]
13. Epilogue

Charlie Haden, Bass
English Chamber Orchestra
James Judd

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

J. S. Bach (1685-1750) / A. Vivaldi (1678-1741): recriação livre de Marco Antônio Guimarães

Vocês nunca irão ouvir nenhuma palavra de desabono de minha parte a qualquer trabalho deste gênio da música brasileira, Marco Antônio Guimarães. Marco Antônio Guimarães é, simplesmente, o diretor musical e principal compositor do grupo mineiro de música instrumental Uakti. Penso que disse tudo. Quase tudo. Ao menos aos iniciados.

Discípulo de Walter Smetak, Marco Antônio tocou violoncelo por mais de uma década em sinfônicas enquanto construía em sua casa novos instrumentos musicais com materiais não tradicionais. Um dia juntou-se a outros músicos de mente aberta como a dele — os percussionistas Paulo Sérgio Santos e Décio Ramos, o flautista Artur Andrés Ribeiro e o violoncelista Cláudio Luz do Val — e fez-se a luz, ou o Uakti.

Este é um trabalho solo de Marco Antônio. E, convenhamos, tinha tudo para dar errado. Apenas gostar e compreender Bach não é suficiente para sair por aí fazendo arranjos, mas a absurda sensibilidade de Marco Antônio torna este CD mais do que divertido, mais do que bom, muito, mas muito mais do que um mero abuso sobre a obra de meu pai. Ele aborda temas bastante conhecidos do mainstream do repertório bachiano de uma forma delicada e inteligente, respeitosa e criativa, é um trabalho de um compositor sobre a obra de outro.

Se não gostarem não me digam; mas, se disserem, eu prometo quebrar a cabeça do infiel com um tubo de PVC. Ou serei fino e inteligente como o Bluedog, que contrapôs a seguinte argumentação a certos detratores de vanguardistas:

Os comentários deste post são, em sua maioria, monstruosos.

Lamento pela ignorância, arrogância e esnobismo. Quem é intolerante com música não faz juz ao seu aparelho auditivo. E quem não tem capacidade de reflexão e descoberta não deveria usar a palavra “arte”.

Reflexão e descoberta, reflexão e descoberta, reflexão e descoberta: creio que isso define o criador do Uakti. Nunca, mas nunca serei intolerante para com o genial Marco Antônio Guimarães. Ao contrário. Mestre Marco Antônio, eu te saúdo!

Bach – Vivaldi: recriação livre de Marco Antônio Guimarães

01 – Jesus Alegria Dos Homens & Preludio Em Do [Bach]
02 – Prelúdio Em Re Menor [Bach]
03 – Fuga II [Cravo Bem Temperado] [Bach]
04 – Aria da Suite III Para Orquestra [Bach]
05 – Da Paixão Segundo Matheus [Bach]
06 – Suite para Cello Solo & Prelúdio V [Cravo Bem Temperado] [Bach]
07 – Prelúdio em Dó Menor & Minueto [Anna Magdalena] [Bach]
08 – Coral da Cantata 147 & Partida Para Flauta [Bach]
09 – Prelúdio I [Cravo Bem Temperado] [Bach]
10 – Prelúdio II [Cravo Bem Temperado] [Bach]
11 – Coral da Cantata 140 [Bach]
12 – Courante da Suíte III para Cello Solo [Bach]

13 – A Primavera Retorna [Vivaldi]
14 – O Pastor Repousa Em Campo Florido [Vivaldi]
15 – Dança Pastoral Das Ninfas [Vivaldi]
16 – O Cuco [Vivaldi]
17 – Vento Norte [Vivaldi]
18 – A Temerosa Ovelha Lamenta O Seu Destino [Vivaldi]
19 – A Mosca Azul
20 – Canto E Dança Dos Camponeses
21 – Embriagados Caem Em Sono Profundo [Vivaldi]
22 – O Clima E Ameno [Vivaldi]
23 – A Caça
24 – Ao Lado Do Fogo. L Fora O Frio Intenso [Vivaldi]
25 – Caminhando No Gelo [Vivaldi]
26 – O Morno Vento Sirocco Anuncia O Final Do Inverno [Vivaldi]

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

W. A. Mozart (1756-1791): As Sonatas para Piano (Completas) – The Pianista Mozartiano`s Files

Nestes discos, podemos ouvir seu maravilhoso toque. Um toque perfeito, exato, delicado, aveludado, capaz de levantar e alongar Mozart em toda sua real amplitude. Hoje, neste domingo que deve trazer chuva argentina ao Rio Grande do Sul, livrando-nos do calor insuportável dos últimos dias, deixo a ala masculina do PQP Bach com uma boa e feia gueixa de dedos aveludados.

Posto de enfiada esses 5 CDs perfeitos que antes tinha apenas em vinis para que vocês os baixem e ouçam neste dia que será de derrota para tricolores cariocas, tricolores gaúchos, colorados, rubros-negros de Salvador e alvi-verdes goianos. O dia terminará com o Grêmio em 5º lugar no Brasileiro.

Obs.: se eu acertar esses resultados todos, cheios com zebras aqui e ali, acabo com a carreira da Mãe Diná.

CDs ABSOLUTAMENTE IMPERDÍVEIS!!! GRANDE REPERTÓRIO COM SUA MELHOR INTÉRPRETE!!!

Mozart: The Piano Sonatas

Disc 1:
Piano Sonata No. 1 in C major, K. 279 (K. 189d) 14:00
1. I. Allegro
2. II. Andante
3. III. Allegro

Piano Sonata No. 2 in F major, K. 280 (K. 189e) 14:10
4. I. Allegro assai
5. II. Adagio
6. III. Presto

Piano Sonata No. 3 in B flat major, K. 281 (K.189f) 13:57
7. I. Allegro
8. II. Andante amoroso
9. III. Rondeau (Allegro)

Piano Sonata No. 4 in E flat major, K. 282 (K. 189g) 12:09
10. I. Adagio
11. II. Menuetto I-II
12. III. Allegro

Piano Sonata No. 5 in G major, K. 283 (K. 189h) 13:54
13. I. Allegro
14. II. Andante
15. III. Presto

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Disc: 2
Piano Sonata No. 6 in D major, K. 284 (K. 205b) 24:03
1. I. Allegro
2. II. Rondeau en Polonaise (Andante)
3. III. Tema con variazioni

Piano Sonata No. 7 in C major, K. 309 (K. 284b) 16:25
4. I. Allegro con spirito
5. II. Andante un poco adagio
6. III. Rondeau (Allegretto grazioso)

Piano Sonata No. 8 in A minor, K. 310 (K. 300d) 21:38
7. I. Allegro maestoso
8. II. Andante cantabile con espressione
9. III. Presto

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Disc: 3
Piano Sonata No. 9 in D major, K. 311 (K. 284c) 15:09
1. I. Allegro con spirito
2. II. Andante con espressione
3. III. Rondeau (Allegro)

Piano Sonata No. 10 in C major, K. 330 (K. 300h) 18:06
4. I. Allegro moderato
5. II. Andante cantabile
6. III. Allegretto

Piano Sonata No. 11 in A major (“Alla Turca”) K. 331 (K. 300i) 23:59
7. I. Andante grazioso
8. II. Menuetto
9. III. Alla turca (Allegretto)

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Disc: 4
Piano Sonata No. 12 in F major, K. 332 (K. 300k) 18:41
1. I. Allegro
2. II. Adagio
3. III. Allegro assai

Piano Sonata No. 13 in B flat major, K. 333 (K. 315c) 20:37
4. I. Allegro
5. II. Andante cantabile
6. III. Allegretto grazioso

7 Fantasia for piano in C minor, K. 475 13:06

Piano Sonata No. 14 in C minor, K. 457 17:48
8. I. Molto allegro
9. II. Adagio
10. III. Allegro assai

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Disc: 5
Piano Sonata No. 15 in C major (“Sonata semplice”) K. 545 13:47
1. I. Allegro
2. II. Andante
3. III. Rondo (Allegro)

Piano Sonata No. 16 in B flat major, K. 570 18:27
4. I. Allegro
5. II. Adagio
6. III. Allegretto

Piano Sonata No. 17 in D major (“Trumpet”, “Hunt”), K. 576 14:47
7. I. Allegro
8. II. Adagio
9. III. Allegretto

Piano Sonata in F major, K. 533/494 23:13
10. I. Allegro [K. 533]
11. II. Andante [K. 533]
12. III. Rondo: Allegretto [K. 494]

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

Mitsuko Uchida, piano

PQP

Dietrich Buxtehude (1637-1707) – Cantatas Sacras

Esta coletânea de Cantatas Sacras de Tio Bux é bastante boa, porém, apesar dos grandes intérpretes, algo não funcionou e o CD não me interessou muito. Deve ter sido desatenção de minha parte, pois as obras de Buxtehude normalmente me interessam demais. Bom sábado a todos!

Buxtehude: Sacred Cantatas, Vol 1

01 Sonata ;Ich habe Lust abzuacheiden
02 Ich habe Lust abzuacheiden ;Ich habe Lust abzuacheiden
03 Spann aus, spann aus, ach frommer Gott ;Ich habe Lust abzuacheiden
04 Dann was ist doch die schno¨de Welt ;Ich habe Lust abzuacheiden
05 Wie einer, welcher auf dem Meer ;Ich habe Lust abzuacheiden
06 So spann doch aus, ach frommer Gott ;Ich habe Lust abzuacheiden

07 Sonata ;Salve, Jesu, patris gnate unigenite
08 Salve, Jesu, patris gnate unigenite ;Salve, Jesu, patris gnate unigente
09 O vis amoris tui, Jesu, maxima! ;Salve, Jesu, patris gnate unigenite
10 Cur fasciis te involvis laceris, Jesule ;Salve, Jesu, patris gnate unigenite
11 Cur alges, qui fulmina fira vibras ;Salve, Jesu, patris gnate unigenite
12 O suavis, o grandis amor, o fortis amor ;Salve, Jesu, patris gnate unigenite
13 Jesu, opstupesco, in quem amorem tui colliquesco ;Salve, Jesu, patris gnate unigenite

14 Jesu dulcis memoria ;Jesu dulcis memoria
15 Nil canitur suavis ;Jesu dulcis memoria
16 Jesu, spes peonitnentibus ;Jesu dulcis memoria
17 Jesu, dulcedo cordium ;Jesu dulcis memoria
18 Ned lingua valet dicere ;Jesu dulcis memoria
19 Jesu, rex admirabilis ;Jesu dulcis memoria
20 Mane nobiscum, Domine ;Jesu dulcis memoria
21 Amor Jesu dulcissmus ;Jesu dulcis memoria
22 Jesu dulcis memoria ;Jesu dulcis memoria

23 Sonata ;Mein Herz ist bereit
24 Mein Herz ist bereit, Gott, daB ich singe und lobe ;Mein Herz ist bereit
25 Wache auf, meine ehre, wache auf, Psalter und Harfe ;Mein Herz ist bereit
26 Herr, ich will dir danken unter den Volkern ;Mein Herz ist bereit
27 denn deine Gute ist so weit de Himmel ist ;Mein Herz ist bereit
28 Erhebe dich, Gott, uber den Himmel ;Mein Herz ist bereit

29 Fuga

30 Cantate Domino canticum novum ;Cantate Domino
31 Cantate Domino, et benedicite nomini ejus ;Cantate Domino
32 In omnibus populis mirabilia ejus ;Cantate Domino
33 Quoniam magnus Dominus et laudabilis nimis ;Cantate Domino
34 Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto ;Cantate Domino

35 Sonata ;Ich halte es dafur
36 Ich halte es dafur ;Ich halte es dafur
37 Was qua¨let mein Herz ;Ich halte es dafur
38 Was a¨ngstet mein Herz ;Ich halte es dafur
39 Ach war ich bei dir ;Ich halte es dafur
40 Du gibest mir ruh ;Ich halte es dafur
41 Drum Laß ich der Welt ;Ich halte es dafur

43 Sonata ;Jesu, meine Freude
44 Jesu, meine Freude ;Jesu, meine Freude
45 Unter deinem Schirmen ;Jesu, meine Freude
46 Trotz dem alten Drachen ;Jesu, meine Freude
47 Weg mit allen Scha¨tzen ;Jesu, meine Freude
48 Gute Nacht, o Wesen ;Jesu, meine Freude
49 Weicht, ihr Trauergeister ;Jesu, meine Freude

Suzie LeBlanc
Emma Kirkby
Peter Harvey
Purcell Quartet
Richard Boothby
Robert Woolley, órgão
Clare Salaman, violino

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

F. J. Haydn (1732-1809) – Concertos para Piano

Aqui estão os três concertos para piano de Haydn tocados com pianoforte. Os intérpretes são grandes especialistas neste gênero de repertório, um luxo. Se Andreas Staier é um dos maiores pianistas e cravistas da nova geração, afirmo que a a Orquestra Barroca de Freiburg é o conjunto de melhor sonoridade que tenho ouvido. Suas gravações das obras dos filhos de Bach, meus irmãos, são esplêndidas e vocês deveriam tê-las. Destaque para o primeiro e último concertos. Para tocar Haydn adequadamente, é necessário uma boa dose de humor. Staier e von der Goltz nos demonstram claramente tal fato. Staier chega a ser excessivo no último movimento do terceiro concerto… Vocês identificarão facilmente o acorde a que me refiro. CD da Harmonia Mundi alemã.

E nunca duvidem das previsões futebolísticas deste que vos fala. O post de ontem foi escrito pela manhã, quando já prevíamos a derrocada gremista e vascaína, deixando o São Paulo livre para fazer uma grande festa no próximo domingo. Já que o meu Inter não conseguiu nada no Brasileiro, melhor que nosso odioso adversário local fique também de fora, apesar da clasificação quase certa para a Libertadores.

Haydn – Concertos para Piano

1. Concerto Pour Pianoforte Et Cordes En Sol Majeur, Hob.XVIII:4: I. Allegro 10:27
2. Concerto Pour Pianoforte Et Cordes En Sol Majeur, Hob.XVIII:4: II. Adagio 8:28
3. Concerto Pour Pianoforte Et Cordes En Sol Majeur, Hob.XVIII:4: III. Finale. Rondo Presto 5:58

4. Concerto Pour Pianoforte, Violon Et Cordes En Fa Majeur, Hob.XVIII:6: I. Allegro Moderato 7:20
5. Concerto Pour Pianoforte, Violon Et Cordes En Fa Majeur, Hob.XVIII:6: II. Largo 8:37
6. Concerto Pour Pianoforte, Violon Et Cordes En Fa Majeur, Hob.XVIII:6: III. Presto 3:47

7. Concerto Pour Pianoforte Et Orchestre En Ré Majeur, Hob.XVIII:11: I. Vivace 8:31
8. Concerto Pour Pianoforte Et Orchestre En Ré Majeur, Hob.XVIII:11: II. Un Poco Adagio 6:13
9. Concerto Pour Pianoforte Et Orchestre En Ré Majeur, Hob.XVIII:11: III. Rondo All’Ungarese 4:52

Andreas Staier, piano
Freiburg Baroque Orchestra
Gottfried von der Goltz

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

J. P. Rameau (1682-1764): Nouvelles Suites

E então eu peguei mais um Rameau para ouvir. Este é um CD originalíssimo. Imaginem que o Calefax Reed Quintet, um quinteto de sopros de formação pouco usual — oboé, saxofone, clarinete, clarone e fagote –, escreveu arranjos de algumas suítes de Rameau para seus instrumentos. Claro que sei que nem o clarinete, nem o clarone e muito menos o sax existiam na época de Rameau. Eles também sabem, mas fizeram arranjos tão bons que o resultado é nada menos que entusiasmante. É um tremendo disco bastante recente — foi gravado em 2006. Vale a pena você ouvir este Rameau falsamente modernizado pelos grandes músicos do Calefax Quintet. Uma bela postagem para uma radiante manhã de um domingo que nos trará derrotas de Grêmio e Vasco. CUMPRA-SE!

CD IMPERDÍVEL PARA AMANTES DO BARROCO PORTADORES DE CÉREBROS AREJADOS.

J. P. Rameau – Nouvelles Suites

Suite “La Triomphante”
1. Prélude
2. Allemande
3. Courante
4. Sarabande
5. Les Trois Mains
6. Fanfarinette
7. La Triomphante
8. Gavotte et ses six doubles

Suite “Le Rappel des Oiseaux”
9. Allemande
10. Courante
11. Gigue en Rondeau 1 & 2
12. Le Rappel des Oiseaux
13. La Villageoise
14. Les Cyclopes
15. Rigaudon 1 & 2
16. Musette en Rondeau
17. Tambourin

18. La Poule

Suite “Les Boréades”
19. Prelude
20. Ritournelle
21. Gavotte pour les heures et les Zèphirs
22. Entrée de Polymnie
23. Contredanse en Rondeau

Calefax Reed Quintet:
Oliver Boekhoorn: oboe, oboe dÆamore, english horn
Raaf Hekkema: soprano and alto saxophone
Ivar Berix: clarinet
Jelte Althuis: basset horn and bass clarinet
Alban Wesly: bassoon

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP

J. P. Rameau (1682-1764): Suíte Les Indes Galantes

Mais um disco definitivo editado pela DG em sua espetacular coleção The Originals. E este efetivamente merece grande destaque. Eu tenho esta gravação em vinil e não sei como o disco não furou. Talvez seja a maior realização de Brüggen como regente. Parece que ele e Rameau entraram em acordo sobre a abordagem correta à Suíte Les Indes Galantes. Flautista e grande regente, o holandês de Amsterdam Frans Brüggen fundou em 1981 a Orchestra of the Eighteenth Century e você não deveria perder a oportunidade de ouvir quando um grande artista faz um trabalho tão extraordinário que acaba por revelar, com clareza nunca antes ouvida, o gênio que foi Rameau. Esta Suíte já tinha sido postada por Clara Schumann sob Herreweghe, mas aqui o também notável regente belga toma um chocolate.

IMPERDÍVEL!!!!

Rameau – Suíte Les Indes Galantes

1. Suite Les Indes Galantes / Prologue – 1. Ouverture 2:55
2. Suite Les Indes Galantes / Prologue – 2. Entrée des quatre nations 2:37
3. Suite Les Indes Galantes / Prologue – 3. Air pour les esclaves africains 1:32
4. Suite Les Indes Galantes / Prologue – 4. Air vif 2:01
5. Suite Les Indes Galantes / Prologue – 5. Musette en rondeau 1:20
6. Suite Les Indes Galantes / Prologue – 6. Air pour les amants et les amantes 1:08
7. Suite Les Indes Galantes / Prologue – 7. Air pour les deux Polonais 1:47
8. Suite Les Indes Galantes / Prologue – 8. Menuet I-II 2:35
9. Suite Les Indes Galantes / Prologue – 9. Contredanse 1:51
10. Suite Les Indes Galantes / Les Turcs – 10. Ritournelle pour “Le Turc généreux” 0:59
11. Suite Les Indes Galantes / Les Turcs – 11. Forlane des matelots 1:58
12. Suite Les Indes Galantes / Les Turcs – 12. Tambourin I-II 1:36
13. Suite Les Indes Galantes / Les Incas – 13. Ritournelle pour les Incas du Pérou 1:06
14. Suite Les Indes Galantes / Les Incas – 14. Air des Incas 2:13
15. Suite Les Indes Galantes / Les Incas – 15. Air pour l’adoration du soleil 2:23
16. Suite Les Indes Galantes / Les Incas – 16. Gavotte I-II 2:31
17. Suite Les Indes Galantes / Les Fleurs – 17. Ritournelle pour la fête persane 1:04
18. Suite Les Indes Galantes / Les Fleurs – 18. Marche 2:01
19. Suite Les Indes Galantes / Les Fleurs – 19. Air pour Zéphire 1:06
20. Suite Les Indes Galantes / Les Fleurs – 20. Air pour Borée et la rose 1:26
21. Suite Les Indes Galantes / Les Sauvages – 21. Air pour les sauvages 1:40
22. Suite Les Indes Galantes / Les Sauvages – 22. Chaconne 5:30

Orchestra of the Eighteenth Century
Frans Brüggen

BAIXE AQUI – DOWNLOAD HERE

PQP